گنجور

 
ابن یمین

آخر کری کند که ز بهر دو روزه عمر

مغرور جاه و نعمت دنیا شود کسی

یا از برای یک شکم نان نیم سیر

گردد غریق منت احسان هر خسی

آزاد باش و قانع و راضی بحکم حق

دل در خدای بند و مبر آرزو بسی