ای دل ار گوش سوی من داری

کنم از حال عالمت اعلام

نفس اماره تو صیادیست

دام گسترده بهر صید مدام

طمع خام دام او باشد

حبته القلب کرده دانه دام

و آن کزین پایدام رسته شود

بر سر اختران سپارد گام

گر بچشم خرد نگاه کنی

کز چه زاید حوادث ایام

خود بدانی که جز طمع نبود

مایه فتنه خواص و عوام

هر که در دام او اسیر شود

برنیارد دمی ز خلق بکام

من بر آنم که واضع اسماء

چون بر ایشان همی کشید ارقام

هر چه آنرا ز جنس فتنه شمرد

جمع کرد و طمع نهادش نام