|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به فردی که سعی در کاهش ارزش خود دارد هشدار میدهد. او میگوید که اگر کسی در بهبود نفس و ویژگیهای خود کوتاهی کند، نتیجهای جز شکست نخواهد داشت. شاعر بارها به نفس نافرمان یادآور شده که از حرص و طمع به دنیا دوری کند. او همچنین اشاره میکند که اگر میخواهی آبرو داشته باشی، باید در humility و تواضع باشی و مانند خاک در آرامش زندگی کنی، نه مانند آتش که دائم در جستجوی هوا و تفس باشد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در پرورش و بهبود خود کوتاهی کند، در حقیقت ارزش خویش را کاهش میدهد.
هوش مصنوعی: ای نفس نافرمان، بارها به تو گفتهام که به خاطر طمع به دنیا خودت را گرفتار نکن.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی آبرو داشته باشی، باید humble و خاکی باشی، نه اینکه مانند آتش در آسمان به سر و صدا بیفتی و نمایش قدرت کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اوفتادی همچو مرغی در قفس
چون توانی زد در آنجاگه نفس
مو به مو و ذره ذره مکر نفس
میشناسیدند چون گل از کرفس
سرکشیده زیر پر اندر قفس
پر بیفشانده به گلشن یکنفس
هست در وی از مقام طبع و نفس
وز قواهای طبیعت گاه رفس
ای نوایت داده با قدسی نفس
مرغ جان را، جای در خاکی قفس
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.