هوش مصنوعی: در این شعر، گوینده با شخصی صحبت می‌کند که درباره زیبایی و تابش خورشید صحبت می‌کند و از او می‌پرسد چرا در خواب و مستی به سر می‌برد. گوینده به دوستش می‌گوید که چرا او باید نگران ماجراهای بین آنها باشد و همچنین اشاره می‌کند که حتی بدون وجود آنها، زیبایی‌های طبیعی مانند غزالان در مرغزار وجود دارد. این شعر به نوعی به ارتباط بین انسان و زیبایی‌های طبیعت و همچنین تاثیر عشق و دوستی اشاره دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، گوینده با شخصی صحبت می‌کند که درباره زیبایی و تابش خورشید صحبت می‌کند و از او می‌پرسد چرا در خواب و مستی به سر می‌برد. گوینده به دوستش می‌گوید که چرا او باید نگران ماجراهای بین آنها باشد و همچنین اشاره می‌کند که حتی بدون وجود آنها، زیبایی‌های طبیعی مانند غزالان در مرغزار وجود دارد. این شعر به نوعی به ارتباط بین انسان و زیبایی‌های طبیعت و همچنین تاثیر عشق و دوستی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: کسی به من گفت که چرا مانند خورشید که می‌تابد، سر تو پر از خواب و مستی است؟
هوش مصنوعی: به او گفتم، ای دوست مهربان، چه چیزی تو را در این ماجرا با من درگیر کرده است؟
هوش مصنوعی: در این مرتع پر از شگفتی و زیبایی، بسیاری از موجودات به آرامی در حال چرا هستند، که همچون غزالان به زیبایی و خوش‌حالی می‌چرخند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
که زارا دلیرا شها نوذرا
گوا تاجدارا مها مهترا
شد از نزد مادر به خیمه درا
بنالید آن گلرخ دلبرا
بکش از طمع پای گستاخ را
که ناخورده کس میوه این باغ را
به یزدان که چون دست بندم ورا
سپارم همه ملک و بخشم ترا
بدو گفت شاها، ردا، سرورا
مفرمای پیشت نشستن مرا
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.