مران به عنف خدا را ز آستانه مرا
مکش به تیغ جدایی به هر بهانه مرا
نخست طایر گلزار قدسیان بودیم
محبت تو جدا کرد از آشیانه مرا
مقیم صومعه بودم به عالم لاهوت
کشید عشق به کوی شرابخانه مرا
چه حکمت است که صیاد کارخانه غیب
ز زلف و خال تو بنهاد دام و دانه مرا
کرانه می‌کنی از من کجا روا باشد
بکشت محنت این درد بی کرانه مرا
مرا میانه غم بر کرانه می‌مانی
گناه چیست ندانم در این میانه مرا
ز لعل خود به صبوحی خمار من بشکن
که در سر است خمار می شبانه مرا
زمانی ای دل غمدیده با زمانه بساز
زمان زمان بنوازد مگر زمانه مرا
فسون ابن حسامم به توبه می‌خواند
به گوش در نرود هرگز این فسانه مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به حال دل خود و جدایی از معشوق می‌پردازد. او از خدا می‌خواهد که او را از درد جدایی نراند و به یاد می‌آورد که قبل از این جدایی، چقدر نزدیک به عشق و محبت بوده است. شاعر احساس می‌کند که عشق او را از مکانی امن و آرام دور کرده و به دنیای پر از درد و غم کشانده است. او به راز و حکمت عشق اشاره می‌کند و از سختی‌ها و محنت‌های ناشی از این عشق می‌نالد. در نهایت، شاعر خواهش می‌کند که معشوق از عشق خود به او بکاهد تا بتواند از این غم و درد رها شود. این شعر بیانگر عواطف شدید و درگیری‌های روحی ناشی از عشق و جدایی است.
هوش مصنوعی: مرا به زور از درگاه خدا بیرون نران، با هر بهانه‌ای که می‌خواهی، با تیغ جدایی نکن.
هوش مصنوعی: ابتدا ما در گلزار بهشتی پرنده‌ای بودیم، اما عشق و محبت تو باعث شد که از آشیانه‌ام جدا شوم.
هوش مصنوعی: مدت‌ها در مکان مقدسی مشغول عبادت بودم، اما عشق مرا به دنیای مادی و خوش‌گذرانی‌ها کشاند.
هوش مصنوعی: چرا اینگونه است که شکارچی از جهان پنهان، دام و تله‌هایش را با زیبایی‌های مو و نقش صورت تو برای من پهن کرده است؟
هوش مصنوعی: آیا این درست است که به خاطر درد و زحمت بی‌پایان من، از من دوری کنی؟
هوش مصنوعی: من در میان غم، به کرانه‌ای می‌رسم و نمی‌دانم که در این وضعیت، گناه من چیست.
هوش مصنوعی: لطفاً لعل زیبای خود را در صبحگاهی بنوشان که در ذهن من اثر می جام شبانه‌ام است.
هوش مصنوعی: به خودت بیا و با شرایط زندگی کنار بیا، شاید زمان هم کمی به مهربانی با تو رفتار کند.
هوش مصنوعی: ابن حسام مرا به توبه و بازگشت دعوت می‌کند، اما این داستان و این سخن هرگز در گوش من نخواهد نشست و تأثیری بر من نخواهد گذاشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
به خاک و خون نکشد خصمی زمانه مرا
که تیر کج، گذرد راست از نشانه مرا
درین ریاض من آن بلبل زمین گیرم
که نیست جز گره بال خویش دانه مرا
کجاست حلقه دامی و گوشه قفسی؟
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.