بلبل از شاخ گل زند هوهو
نغمه کبک و بانگ تیهو هو
بگذر وقت گل به باغ بهار
بشنو از مرغزار آهو هو
در رخ و زلف آن نگار نگر
تا بگویند ترک و هندو هو
می نماید بعینه گویی
زان میان دو چشم جادو هو
چشم و ابرو و غمزه دلجویند
فَتحا شَیت لَن یَضلُّوا هو
بنگر ابن حسام از چپ و راست
بِشِنو ، دم به دم ز هر سو هو
ما هم او و او همه ماییم
هو و هوهو و هو و هوهو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر تصویری از زیباییهای بهار و عشق است. بلبل به خوبی از گلها و آواز طبیعت الهام میگیرد و در حالی که زمان بهار و شکوفایی گلها فرا رسیده، همچنان به شنیدن آوازهای مختلف ادامه میدهد. شاعر به زیبایی چهره و ویژگیهای محبوبش اشاره میکند و از جذابیت چشمان و ابروان او سخن میگوید. در نهایت، شاعر با لحن شاعرانه و جامع، به یکپارچگی و وجود عشق در همهجا اشاره میکند.
هوش مصنوعی: پرندهای که در شاخه گل نشسته، آوازهایی پرانرژی و شاداب میخواند و مانند کبک و تیهو صدای خود را بلند میکند.
هوش مصنوعی: زمان گلهای بهاری در حال گذر است، به صدای طبیعت گوش کن و از صدای آهوها لذت ببر.
هوش مصنوعی: به چهره و موهای آن دختر نگاه کن تا بگویند او ترک است یا هندی.
هوش مصنوعی: به نظر میرسد که زیبایی یا جذابیت فردی به وضوح در چشمانش نمایان است، گویی که جادو و سحر در آنها نهفته است.
هوش مصنوعی: چشمان و ابروها و نازکیهای تو دلهای عاشقان را به خود جلب میکند و اگر چشم به جمال تو بیفتد، هیچگاه گمراه نمیشوند.
هوش مصنوعی: به اطراف خود نگاه کن، ابن حسام، و از هر سمت که میشنوی، صدا را بشنو. هر لحظه از هر سو صداهایی به گوش میرسد.
هوش مصنوعی: ما نیز همچون او هستیم و او نیز همه ماست. همگی در یک وجود و حالت مشترک به سر میبریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.