|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دشواری‌های عشق و طلب وصال اشاره می‌کند. او می‌گوید که برای رسیدن به معشوق، جز راهی پر از پیچیدگی و گفت‌وگو وجود ندارد. در این راه، کسی نمی‌تواند به سادگی به وصال برسد و حتی خواست‌های او نیز به آسانی تحقق نمی‌یابد. همچنین او بیان می‌کند که کسانی که در جستجوی درمان دردهای عشق هستند، از این درد محروم می‌مانند و هیچ چیزی از آنچه که می‌خواهند به آنها داده نمی‌شود. به طور کلی، این شعر ابراز ناامیدی و سختی‌های عشق را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: ای دل، این مسیر نیاز به صحبت‌ها و مجادلات بی‌فایده ندارد؛ تنها در آستانه‌ی نابودی می‌توان به وصال و اتحاد رسید.
هوش مصنوعی: در آن هوایی که پرندگان وجود دارند، تا زمانی که پر و بالی به تو ندهند، نمی‌توانی پرواز کنی.
هوش مصنوعی: خواسته‌های او را به هر قدرت و سلطانی نمی‌دهند، و غم او را نمی‌توان به هر دل و جان وافر کرد.
هوش مصنوعی: کسانی که به دنبال درمان درد خود هستند از درد او بی‌بهره‌اند، زیرا این درد به کسانی که به دنبال درمان هستند، چیزی نمی‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.