دلی تنگ تر دارم از چشم مور
ولی تا بخواهی در اوخفته شور
به قد خم تر از ابروی دلبرم
ز گیسوی دلبر پریشان ترم
به من هفتخوان گشته این روزگار
نه من پور زالم نه اسفندیار
شبم تا سحرگه زچشمان تر
ستاره فشان وستاره شمر
بهروزوشب وهفته وماه وسال
بود اختر طالعم در وبال
ندانم چه زائیده مادر مرا
به طالع چه می بوداختر مرا
سیه روزوبدحالم از درددل
همی روز وشب نالم از درد دل
دلم گشته از نیش اندوه ریش
پشیمانم از زندگانی خویش
به جز اینکه خون کرده در دل ما
از این زندگانی چه حاصل مرا
گر این زندگانی است مردن به است
سوی آن جهان رخت بردن به است
دلی نیست بی غم در این روزگار
تفوباد بر این چنین روزگار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و رنج عمیق احساسات خود سخن می‌گوید. او دلی تنگ‌تر از چشم مور دارد و از شور و شوقی که در دلش فروکش کرده، می‌نالد. او خود را در سختی و بحران توصیف می‌کند و زندگی‌اش را به هفتخوانی سخت تشبیه می‌کند. شاعر با اشاره به بی‌قراری شب‌ها و چشمان ترش، شکایت می‌کند که ستاره بختش روشن نیست و از درد دل و وضعیت ناگوارش رنج می‌برد. او حس ناامیدی و پشیمانی از زندگی را تجربه می‌کند و در نهایت به این نتیجه می‌رسد که شاید مردن بهتر از ادامه دادن به زندگی پر از غم و اندوه باشد.
هوش مصنوعی: دل من از چشم مور بیشتر تنگ و دلگیر است، اما شور و هیجانی در آن نهفته است که به اندازه زیاد است.
هوش مصنوعی: من به قد خم ابروی محبوبم، بیشتر از او به خاطر گیسویش دچار پریشانی و عدم آرامش هستم.
هوش مصنوعی: این روزگار برای من مانند هفتخوانی سخت و دشوار شده است، نه من فرزند زال هستم و نه اسفندیار.
هوش مصنوعی: شب من تا صبح با چشمان گریان پر از ستاره و نور است، که این ستاره‌ها را می‌شمارم.
هوش مصنوعی: هر روز و شب و هفته و ماه و سال، اختر و سرنوشت من بر من آسمانش سایه افکنده و باعث دشواری شده است.
هوش مصنوعی: نمی‌دانم مادر من چه کسی را به دنیا آورده و سرنوشت من چه خواهد بود.
هوش مصنوعی: من در روز و شب، از سر دردی که دارم به شدت ناله می‌کنم و حال من بسیار بد است.
هوش مصنوعی: دل من از درد و ناراحتی به تنگ آمده و اکنون از زندگی‌ام پشیمانم.
هوش مصنوعی: جز این که زندگی ما را به درد و رنج کشیده، چه نتیجه‌ای برای من دارد؟
هوش مصنوعی: اگر این دنیا زندگی است، بهتر است انسان بمیرد و به آن جهان برود.
هوش مصنوعی: در این زمانه، هیچ دلی پیدا نمی‌شود که از غم خالی باشد و این روزگار واقعاً قابل تحمل نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.