بس دل مرده زنده گردد باز
گر دهانت به خنده گردد باز
زلف تو سر کشی کند تا کی
گو که تا سرفکنده گردد باز
بنده ای کوگرفته آزادی
پیش روی تو بنده گردد باز
مرغ دل بال وپر زند خواهد
که پر وبال کنده گردد باز
کس نخواهد شدن کم از مردن
کرم پشه پرنده گردد با ز
هر چه گند نمک زنند بر او
گر نمک رفت گنده گردد باز
به سر تربت بلند اقبال
کن گذر تا که زنده گردد باز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره امید و زنده شدن دوباره است. شاعر از جملات زیبا و تصاویری شاعرانه استفاده کرده تا بیانی از تجدید حیات و تلاش برای بازگشت به زندگی را به تصویر بکشد. او به شادی و خنده، عشق و زیبایی اشاره می‌کند و همچنین به آزادی و پرواز دل، که همگی نمادهایی از زندگی مجدد و شادابی هستند. در نهایت، شاعر به یاد شهدای بزرگ و آگاهی از سرنوشت آنها دعوت می‌کند و این نکته را به تصویر می‌کشد که هرچه هم که شرایط سخت و تلخ باشد، هنوز امیدی به زنده شدن و تجدید حیات وجود دارد.
هوش مصنوعی: بسیاری از دل‌های پژمرده و ناامید دوباره زنده می‌شوند اگر تنها لبخندی بر لبانت باشد.
هوش مصنوعی: موهای تو تا چه زمانی مرا به خود می‌کشد؟ بگو که تا چه زمانی باید سر به زیر شوم و تسلیم شوم؟
هوش مصنوعی: کسی که در برابر تو آزادی را در دست دارد، دوباره به بندگی درمی‌آید.
هوش مصنوعی: پرنده دل آرزو دارد که بال و پرش را بگشاید و آزاد شود، تا بتواند دوباره پرواز کند.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌خواهد که کمتر از مردن خود را تنزل دهد، چرا که پشه‌ای که به کرم تبدیل شده، دیگر نمی‌تواند به پرنده‌ای تبدیل شود.
هوش مصنوعی: هر چیزی که به آن آسیب برسانند یا بد کنند، اگر شرایط به گونه‌ای باشد که آن چیز از بین برود، بار دیگر به حالت قبل خود باز می‌گردد و به وضوح خود را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: به سر قبر بلند و با افتخار اقبال برو و به آنجا سر بزن تا دوباره زندگی به آن بخشیده شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.