چهر توچون آتش آمد زلف توچون دودشد
چشم من از آتش ودود تواشک آلود شد
نیستی داوود وزلفت جوشن داوود گشت
نیستی نمرود وچهرت آتش نمرود شد
خورده ای خون دل ما را وحاشا می کنی
پس چرا لعل لبت اینگونه خون آلود شد
حاجت خود وزره نبود ترا درروز رزم
بر سر دوش تو زلفت هم زره هم خود شد
یافتم کز چیست نایددر کنارم آن نگار
زانکه می بیند کنارم ز اشک چشمم رودشد
اشک چشم ما چوسیم وچهر ما شد همچوزر
هر چه درعشقش زیان کردیم آخر سودشد
گفت در هجرم بلنداقبال آخر جان دهد
جان به هجرش دادم آخر آنچه می فرمود شد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف احساسات عاشقانه و دردهای ناشی از دوری از معشوق می‌پردازد. در ابتدا، شاعر به زیبایی‌های ظاهری معشوق اشاره می‌کند و درمی‌یابد که چهره و زلف او به آتش و دود شبیه شده است. شاعر احساس می‌کند که نگاهش تحت تأثیر عشق به معشوق، به نوعی آتشین و غم‌انگیز شده است.
سپس شاعر به تصویرسازی‌های سمبولیک از داستان‌های داوود و نمرود می‌پردازد و نشان می‌دهد که چه اندازه معشوقش قوی و بی‌نظیر است. در ادامه، شاعر می‌گوید که به رغم درد و رنجی که در عشق متحمل شده، در نهایت برای آن عشق ارزشمند بوده است.
در پایان، شاعر از درد جدایی و انتظارش برای معشوق می‌گوید و بیان می‌کند که اگرچه جانش را در این راه داده، ولی آنچه او می‌خواهد محقق شده است. به طور کلی، شعر بیانگر عشق عمیق، رنج و زیبایی‌های عشق است.
هوش مصنوعی: چهره‌ات مانند آتش می‌درخشد و موهای تو مثل دود شده است. چشمان من از اثر آتش و دود تو پر از اشک شده است.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و جذبه‌ی چهره محبوب اشاره می‌کند و می‌گوید که در برابر زیبایی او هر چیزی که باشد، ناپدید و محو می‌شود. به عبارتی، زیبایی او چنان قدرتی دارد که می‌تواند هر چیزی را نابود کند، مانند زره داوود یا آتش نمرود که هر دو نماد قدرت و قهرمانی هستند. در واقع، شاعر می‌خواهد بر این نکته تأکید کند که زیبایی محبوب از هر قدرت مادی فراتر است و می‌تواند همه چیز را تحت تاثیر قرار دهد.
هوش مصنوعی: تو با سخنانت دل ما را به درد می‌آوری و خود را تبرئه می‌کنی، پس چرا لب‌های زیبات به رنگ خون درآمده‌اند؟
هوش مصنوعی: در روز نبرد، نیازی به زره نداری زیرا زلف هایت مانند زرهی بر دوشت قرار گرفته‌اند و خودت نیز در این میدان مستحکم هستی.
هوش مصنوعی: من فهمیدم که آن معشوقی که در کنارم نیست، از کجا آمده است. چون او می‌بیند که از اشک چشمم چگونه روانه می‌شود.
هوش مصنوعی: اشک‌های ما همچون زهر است و چهره ما به خاطر عشق به او، تغییر کرده است. هرچه در این عشق خسارت دیده‌ایم، در نهایت به نفع ما تمام شده است.
هوش مصنوعی: او در میان غم جدایی می‌گوید که سرانجام به خاطر عشق و هجران، جان از دست می‌دهد. در واقع، هر آنچه که عشقش می‌خواست، برآورده شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.