یاد وصلی کردم آغوش من دیوانه سوخت
لالهسان از گرمی این می دل پیمانه سوخت
نالهها رفت از دل و اِحرام آزادی نبست
پرتو خود را در اول شمع این کاشانه سوخت
وقت رندی خوش که در ماتمسرای اعتبار
خرمن هستی چو برق از خندهٔ مستانه سوخت
دور دار از زلفش ای مشاطهٔ گستاخ، دست
آتش این دود نزدیک است خواهد شانه سوخت
عشق هرجا در خیالِ مجلسآرایی نشست
هر دو عالم در چراغ کلبهٔ دیوانه سوخت
ما نه تنها در شکنج جسم گردیدیم خاک
ای بسا گنجی که نقد خویش در ویرانه سوخت
اضطراب حال دل، ما را به حیرت داغ کرد
آتش این خانه رخت ما برون خانه سوخت
دود هم دستی به دامان شرار ما نزد
آخر از بیریشگی در مزرع ما دانه سوخت
تا سواد سطری از رمز وفا روشن شود
صد نفس باید به تحقیق پر پروانه سوخت
عالمی بیدل به حرف یکدگر آرام باخت
غفلت ما هم دماغ خواب در افسانه سوخت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به گدازش احساسات عاشقانه و دل سوختگی ناشی از عشق میپردازد. شاعر در منابع گوناگون از زوال و سوختن به خاطر عشق صحبت میکند. او به یاد وصال معشوق، آغوش را دیوانهوار میسوزاند و از گرمای عشق به یاد لالهای میافزاید. نالهها و فقدان آزادی موجب سوختن وجود او میشود و او در دنیای رندی و شادی به سوختن هستیاش ادامه میدهد. زنده نگهداشتن عشق در دل، حالتی از اضطراب و حیرت را به او میبخشد و در نهایت، او به این نتیجه میرسد که رمز وفا و عشق به سادگی قابل درک نیست و نیاز به تجربه و سوختن دارد. غفلت و خواب نیز نمادی از عدم آگاهی در عشق و زندگی است که به سوختن و از دست دادن دامن خود میانجامد.
هوش مصنوعی: به خاطر یاد وصال، آغوش من به شدت آتش گرفت و مانند لالهای به خاطر حرارت این می، دل و جانم نیز سوخت.
هوش مصنوعی: بعد از تحمل درد و رنج، دیگر صدای ناله و گلهای از دل برنمیخیزد و احساس آزادی به انسان دست میدهد. نور و معنای واقعی زندگی مانند شعلهای در آغاز زندگیامان در این خانه خاموش شده است.
هوش مصنوعی: زمانی که سرمستی و شیطنت در زیر سایهٔ غم و اندوه زندگی در حال جریان است، ناگهان مانند برق، شادی و خوشی به سرعت زوال مییابد و در آتش آن میسوزد.
هوش مصنوعی: از زلفهای او دوری کن، ای آرایشگر بیپروا، چراکه این دودی که به آتش نزدیک است ممکن است باعث سوختن شانهات شود.
هوش مصنوعی: عشق وقتی در ذهن کسی که به برگزاری مجالس علاقهمند است جای میگیرد، باعث میشود که تمام زیباییهای دو دنیا در نور یک کلبهٔ دیوانهوار بسوزد و محو شود.
هوش مصنوعی: ما فقط در سختیهای جسمانی دچار نشدهایم، بلکه خاک ما پر از گنجهایی است که ارزش واقعیاش در ویرانیها از بین رفته است.
هوش مصنوعی: دل ما پر از اضطراب و نگرانی است، بهطوری که دلربایی و حیرت ما را فراگرفته است. آتش این خانه به قدری شدت دارد که تمام دارایی و وجود ما را از بین میبرد و ما را بیرون میسوزاند.
هوش مصنوعی: دود هم نتوانست به آتش ما کمک کند و در نهایت به خاطر بیتوجهی ما، دانهها در مزرعهمان سوختند.
هوش مصنوعی: برای درک عمیق وفا و محبت، نیاز است که با پایداری و صبر بسیار، تجربیات کرد و برای رسیدن به این درک، باید جانفشانی کرد و از خود گذشت.
هوش مصنوعی: در جمعی از اهل علم و معرفت، تحت تأثیر گفتوگوهای یکدیگر قرار گرفتند و به نوعی آرامش و سکون دست یافتند. در حالی که ما به دلیل بیتوجهی و غفلت خود، مانند کسی که در خواب است، دچار توهمات و داستانهای خیالی شدیم و از واقعیت دور ماندیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دایم اندر آتش خود عاشق دیوانه سوخت
شمع محفل را گناهی نیست گر پروانه سوخت
دیده باعث شد اگر ویرانه ام را آب برد
از تف دل بود آن آتش که ما را خانه سوخت
طره اش زان آتش رخسار تابی یافته
[...]
هرکجا گل کرد داغی بر دل دیوانه سوخت
اینچراغ بیکسی تا سوخت در ویرانه سوخت
عالم از خاکستر ما موج ساغر میزند
چشم مخمور که ما را اینقدر مستانه سوخت
حسن یک مژگان نگه را رخصت شوخی نداد
[...]
تا در بیت الحرام از آتش بیگانه سوخت
کعبه ویران شد حرم از سوز صاحبخانه سوخت
شمع بزم آفرینش با هزاران اشک و آه
شد چنان کز دود آهش سینۀ کاشانه سوخت
آتشی در بیت معمور ولایت شعله زد
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.