در شهد راحتند فقیران بوریا
آسودهاند در شکرستان بوریا
بر قسمت فتاده کس ار پشت پا زند
نی میخلد به ناخنش از خوان بوریا
بر گیرودارِ اهل جهان خنده میکند
رند برهنهپای بیابان بوریا
بر خاک خفتگان به حقارت نظر مکن
آید صدای تیغ ز عریان بوریا
وقت فتادگی مشو از دوستان جدا
این است نقش مسلک یاران بوریا
افتادگیست سرمهٔ آواز سرکشان
در بند ناله نیست نیستان بوریا
در کنج خلوتی که بلندست دست فقر
پیچیدهایم پای به دامان بوریا
بیدل به سرکشان جهان چشم عبرت است
سر تا به پای زخم نمایان بوریا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف وضعیت فقیران و زندگی آنها پرداخته است. شاعر به آرامش و آسایش فقیران در میان زحمتها و تنگدستیشان اشاره میکند و بر این نکته تأکید دارد که کسانی که به آنها بیاحترامی میکنند ممکن است خودشان در موقعیتهای مشابهی قرار بگیرند. شاعر همچنین به دوستی و همبستگی در زمان سختیها اشاره کرده و میگوید که از دوستان نباید در این مواقع جدا شویم. در نهایت، شاعر به زخمها و مشکلاتی که فقرا با آن رو بهرو هستند، اشاره دارد و از سرکشان به عنوان نمادی از تلخیها و مشکلات زندگی یاد میکند.
هوش مصنوعی: فقیران در زندگی آرامش دارند و در دل خوشیها و نعمتها آسایش میبرند.
هوش مصنوعی: اگر کسی به تقدیر و قسمت خود بیاعتنایی کند و به آن پشت پا بزند، به زودی در زندگیاش دچار مشکلاتی خواهد شد که حتی جزئیات کوچک آن نیز بر او تأثیر منفی خواهد گذاشت.
هوش مصنوعی: در زندگی پرهیاهوی مردم، فردی آزاد و بیپروا با چشمانی تیزبین و بیپروایی به زندگی مینگرد و در حالی که برهنهپا و بدون تعلقات دنیوی در بیابان قدم میزند، بر وضعیتهای جاری میخندد.
هوش مصنوعی: به کسانی که به خاک افتادهاند، با حقارت نگاه نکن؛ زیرا صدای تیغ از زیر بوریاهای عریان میآید.
هوش مصنوعی: زمانی که دچار مشکل یا سختی میشوی، نباید از دوستانت فاصله بگیری. این نکتهای است که در دوستیهای واقعی باید در نظر داشته باشی.
هوش مصنوعی: در اینجا معنای شعر به این شکل است که زیبایی و زینت آواز افرادی که سرکش و آزاد هستند، مثل سرمهای است که به خود میکشند. اما در مقابل، ناله و غمانگیزی که در نیستان (محل زندگی نی) وجود دارد، نشاندهندهی بندگی و اسارت است. به عبارت دیگر، آواز زیبا نشانهای از آزادی و شجاعت است، در حالی که نالهها نشاندهندهی ضعف و محدودیت هستند.
هوش مصنوعی: در یک گوشهی دنج که درختان بلندی به دور ماست، در فقر و تنگدستی به زندگی مشغولیم و به امید بهبود وضعیت، به دامن ساده و بیپیرایه خویش چنگ زدهایم.
هوش مصنوعی: بیدل میگوید که انسانهای سرکش و ستمگر در دنیا باید از حال و روز کسانی که به زخم و آسیب گرفتار آمدهاند، عبرت بگیرند. او اشاره میکند که در این افراد، زخمها و دردهایشان به وضوح دیده میشود و آنها میتوانند دلیلی باشند برای درک عواقب رفتارهای نادرست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آسودگان گوشهٔ دامان بوریا
مخمل خریدهاند ز دکان بوریا
بیباک پا منه به ادبگاه اهل فقر
خوابیده است شیر نیستان بوریا
بویگل ادب ز دماغم نمیرود
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.