در عشق آنکه قابل دردش ندیده‌اند
حیزی‌ست کز قلمرو مردش ندیده اند
گل ها که بر نسیم بهار است نازشان
از باد مهرگان دم سردش ندیده‌اند
خلقی خیال باز فریبند زیر چرخ
خال زیاد تختهٔ نردش ندیده‌اند
وامانده‌اند خلق به پیچ و خم حسد
کیفیت حقیقت فردش ندیده‌اند
بر سایه بسته‌اند حریفان غبار عجز
جولان کوه و دشت نوردش ندیده‌اند
سامان نوبهار گلستان ما و من
رنگ پریده‌ای‌ست که گردش ندیده‌اند
از گاو آسمان چه تمتع برد کسی
شیر سفید و روغن زردش ندیده‌اند
ای بی‌خبر، ز شکوه ی‌گردون به شرم‌کوش
آخر ترا حریف نبردش ندیده‌اند
بیدل درین بساط تماشاییان وهم
از دل چه دیده‌اند که دردش ندیده‌اند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق عشق و نا آگاهی انسان‌ها نسبت به واقعیات و عمق تجربیات عاطفی است. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که افرادی که هرگز درد و رنج عشق را تجربه نکرده‌اند، نمی‌توانند زیبایی‌های آن را درک کنند. او به تمثیل‌های مختلف اشاره می‌کند، مانند گل‌ها در بهار که نازشان را نمی‌شناسند یا خلق‌هایی که تنها فریب و حسد را می‌شناسند و حقیقت عشق را نمی‌بینند. شاعر همچنین به مقایسه‌های جذابی می‌پردازد، مثل تمتع از آسمان و عناصر مهم زندگی، و در نهایت از بی‌خبری مردم از عظمت و ارزش واقعی عشق و زندگی سخن می‌گوید. این شعر به نوعی دعوت به آگاهی و درک عمیق‌تر از زندگی و عشق است.
هوش مصنوعی: کسی که در عشق به درد و رنج نیفتاده، توانایی واقعی آن عشق را نمی‌داند، زیرا هنوز در دنیای واقعیِ عشق تجربیاتی را پشت سر نگذاشته است.
هوش مصنوعی: گل‌ها که در بهار با نسیم لطیف رشد می‌کنند، هنوز ناز و زیبایی‌شان را از سرما و وزش باد مهرگان تجربه نکرده‌اند.
هوش مصنوعی: افرادی که در دام خیال و فریب دیگران افتاده‌اند، به خاطر پیروزی و شکست‌های زندگی، مانند بازی تخته‌نرد، هرگز نخواسته‌اند نگاهی عمیق به واقعیت‌ها و چالش‌های موجود داشته باشند.
هوش مصنوعی: مردم به خاطر حسادت و پیچیدگی‌های آن، از درک حقیقت فردی که حقیقتاً استثنایی است، بازمانده‌اند.
هوش مصنوعی: دوستان رقابت‌کننده به خاطر ناتوانی خود، در برابر قدرت و توانایی کسی که از کوه و دشت می‌گذرد، سکوت کرده‌اند و در سایه او مانده‌اند. آنها این شخص را از نزدیک ندیده‌اند و نمی‌توانند به او برسند.
هوش مصنوعی: بهار تازه و زیبا، نه تنها به خاطر زیبایی‌اش، بلکه به خاطر سرسبزی و زندگی‌اش، جایی برای ما و شما دارد، اما من مانند گلی رنگ‌پریده هستم که هرگز فرصت زندگی و رشد را نداشته‌ام.
هوش مصنوعی: از آسمان چه بهره‌ای می‌توان برد، وقتی کسی نه شیر سفید آن را دیده و نه روغن زردش را؟
هوش مصنوعی: ای نا آگاه، از عظمت آسمان‌ها خجالت بکش، زیرا هیچ کس تو را در نبرد با آنها ندیده است.
هوش مصنوعی: در این جمع پرهیاهو، افرادی که فقط نظاره‌گر هستند، نمی‌دانند که دل چه دردی را تجربه کرده است و به همین خاطر نمی‌توانند عمق رنج را درک کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.