شه زاده رفت شور به عالم درافگنید

وین طاس سرنگون فلک خرد بشکنید

خاتون هفت کشور و زهر ای هشت خلد

جان داد و دم شمرد شما دم چه می زنید؟

آخر نه این عزیزه جگر گوشه شه است؟

بی او زمانه را به جگر خون در افگنید

او شد به زیر خاک و شما نیز بعد ازو

هم خاک در دو دیده گردون پراکنید

ای روزگار کینه کش و چرخ خیره کش

هر دو به خون مرد و زن آلوده دامنید

آن طفل را که روی جهان را ندید سیر

با خاک دوستی چه دهید ار نه دشمنید؟

ای اختران روشن این چه واقعه است؟

تاریک شد جهان ز شما گرچه روشنید

خاتون خلد و رابعه روزگار کو؟

او در گل و شما ز چه در سبز گلشنید؟

خیزید جمله تا به دم گرم آتشین

آتش زنیم در فلک ار همدم منید