هوش مصنوعی: در این شعر، گل صبحدم به خاطر وزش باد ناراحت می‌شود و داستانی با باد صبا مطرح می‌کند. شاعر به بی‌وفایی عمر اشاره می‌کند که چطور گل در یک مدت کوتاه، از جوانه زدن تا شکفتن، به پایان می‌رسد و می‌ریزد. این شعر نمادی از زودگذر بودن زندگی و زیبایی‌هاست.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، گل صبحدم به خاطر وزش باد ناراحت می‌شود و داستانی با باد صبا مطرح می‌کند. شاعر به بی‌وفایی عمر اشاره می‌کند که چطور گل در یک مدت کوتاه، از جوانه زدن تا شکفتن، به پایان می‌رسد و می‌ریزد. این شعر نمادی از زودگذر بودن زندگی و زیبایی‌هاست.
هوش مصنوعی: گل صبحگاهی به خاطر نسیم ملایم، تکان خورد و در این حین داستانی را با نسیم صبا در میان گذاشت.
هوش مصنوعی: عمر کوتاه و ناپایدار است؛ مانند گلی که در مدت ده روز می‌شکفد، زیبایی‌اش را نشان می‌دهد و سپس می‌ریزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همین شعر » بیت ۱
گل صبحدم از باد برآشفت و بریخت
با باد صبا حکایتی گفت و بریخت
گل صبح دم از باد برآشفت و بریخت
با باد صبا حکایتی گفت و بریخت
گل صبح دم از باد برآشفت و بریخت
با باد صبا حکایتی گفت و بریخت
بد عهدی عمر بین، که گل ده روزه
سر بر زد و غنچه گشت و بشکفت و بریخت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.