دوشینه ز رنج دهر بدخواه
رفتم سوی بوستان نهانی
تا وارهم از خمار جانکاه
در لطف و هوای بوستانی
دیدم گلهای نغز و دلخواه
خندان ز طراوات جوانی
مرغان لطیف طبع آگاه
نالان به نوای باستانی
بر آتش روی گل شبانگاه
هر یک سرگرم زندخوانی
من بی‌خبرانه رفتم از راه
از آن نغمات آسمانی
با خود گفتم به ناله و آه
کای رانده ز عالم معانی
با بال ضعیف و پر کوتاه
پرواز بلند کی توانی
بودم در این سخن که ناگاه
مرغی به زبان بی‌زبانی
این مژده به گوش من رسانید
کزرحمت حق مباش نومید
گر از ستم سپهرکین توز
یک چند بهار ما خزان شد
وز کید مصاحب بدآموز
چوپان بر گله سر گران شد
روزی دو سه، آتش جهانسوز
در خرمن ملک میهمان شد
خون‌های شریف پاک هر روز
بر خاک منازعت روان شد
وان قصهٔ زشت حیرت‌اندوز
سرمایهٔ عبرت جهان شد
امروز به فر بخت فیروز
دل‌های فسرده شادمان شد
از فر مجاهدان بهروز
آن را که دل تو خواست آن شد
وز تابش مهر عالم‌افروز
ایران فردوس جاودان شد
شد شامش روز و روز نوروز
زین بهتر نیز می‌توان شد
روزی دو سه صبرکن به امید
از رحمت حق مباش نومید
از عرصهٔ تنگ حصن بیداد
انصاف برون جهاند مرکب
در معرکه داد پردلی داد
آن دانا فارس مهذب
شاهین کمال، بال بگشاد
برکند ز جغد جهل مخلب
استاد بزرگ، لوح بنهاد
شد مدرس کودکان مرتب
آمد به نیاز، پیش استاد
آن طفل گریخته ز مکتب
استاد خجسته پی در استاد
تا کودک را کند مؤدب
آواز به شش جهت درافتاد
از غفلت دیو و سطوت رب
ای از شب هجر بوده ناشاد
برخیز که رهسپار شد شب
صبح آمد و بردمید خورشید
از رحمت حق مباش نومید
ای سر به ره نیاز سوده
با سرخوشی و امیدواری
منشور دلاوری ربوده
در عرصهٔ رزم جان‌سپاری
با داس مقاومت دروده
کشت ستم و تباهکاری
زنگار ظلام را زدوده
ز آئینهٔ دین کردگاری
لب بسته و بازوان گشوده
وز دین قویم، کرده یاری
وندر طلب حقوق بوده
چون کوه، قرین بردباری
جان داده و آبرو فزوده
در راه بقای کامکاری
وین گلشن تازه را نموده
از خون شریف، آبیاری
مشتیز به دهر ناستوده
کز منظرهٔ امیدواری
خورشید امید باز تابید
از رحمت حق مباش نومید
ای شیردل ای دلیر ستار
سردار مجاهدان تبریز
ای بسته میان به فر دادار
در حفظ حقوق عزت‌آمیز
ای ناصر ملت ای سپهدار
ای ازره جور کرده پرهیز
ای باقرخان راد سالار
بر خرمن جور آتش‌انگیز
ای صمصام ای بزرگ سردار
آب دم تیغت آتش تیز
ای سید لاری ای ز پیکار
کرمان بگرفته تابه نیریز
همدست شوید جمله احرار
تا پای کشد عدوی خونریز
بر رایت خود کنید ستوار
زین معنی دلکش دلاویز
کانصاف بساط جور برچید
از رحمت حق مباش نومید
ای حجت‌دین حکیم مشفق
وی محیی دین حق محمد
ای فخر تبار و آل صادق
سبط علی و سلیل احمد
ای بر تو شعار شرع لایق
ای از تو اساس دین مشید
گر بر تو ز دهر ناموافق
شد ظلم و جفا و جور بی‌حد
خوش باش که بخت شد موافق
و اقبال برون کشید مسند
طوس از علمای فحل مفلق
گردید چو جنت مخلد
خرم شد مشهد حقایق
از فر مجاهدین مشهد
با ترکان برخلاف سابق
گشتند به دوستی مقید
در یاری دین شدند شایق
زان کرد خدایشان مؤید
دین یابد از این گروه تأیید
از رحمت حق مباش نومید
صد شکر که کار یافت قوت
از یاری حجهٔ خراسان
وان قبله و پیشوای امت
سرمایه حرمت خراسان
بن موسی جعفر آن که عزت
افزوده به عزت خراسان
بگرفت نکو به دست قدرت
سررشتهٔ قدرت خراسان
وز همت عاقلان ملت
شد نادره ملت خراسان
وز عالم فحل با حمیت
شد شهره حمیت خراسان
ترکان دلیر با فتوت
کردند حمایت خراسان
نیز از علمای خوش رویت
خوش گشت رویت خراسان
زین بهتر نیز خواهیش دید
از رحمت حق مباش نومید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ رنج‌ها و مشکلات زندگی انسان‌ها و امید به بهبودی و نجات از سختی‌هاست. شاعر با رفتن به باغی نهانی و دیدن زیبایی‌های آن، از غم و خستگی رهایی می‌یابد. او به آواز پرندگان و شکوفه‌های گل گوش می‌دهد و با یادآوری سختی‌های زمانه، به نیروی امیدوارکننده‌ای در دل می‌رسد که او را به صبر و شکیبایی دعوت می‌کند و به او مژده می‌دهد که نباید از رحمت الهی ناامید باشد. در ادامه، شاعر به امید پیروزی بر ظلم و ستم اشاره می‌کند و از دلیران و مجاهدان دعوت می‌کند که در کنار هم برای حق و عدالت تلاش کنند. او به یاری دیگران در راه دین و تحقق آرزوهایش تأکید می‌کند و همگی را به اتحاد و همدلی فرامی‌خواند، زیرا با همکاری و ایمان، سرنوشت بهتری انتظارشان را می‌کشد. در نهایت، شاعر بر اهمیت امید و اعتماد به رحمت خداوند تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: دیروز، از درد و زحمت دنیا و دشمنان، به سوی باغی پنهان و زیبا رفتم.
هوش مصنوعی: منتظرم تا از خستگی و افسردگی رها شوم و دوباره در زیبایی و لطافت باغی غرق شوم.
هوش مصنوعی: نگاه کردم به گلهای زیبا و دوست‌داشتنی که از شادابی جوانی می‌خندیدند.
هوش مصنوعی: پرندگان حساس و با ذوق، به زودی متوجه می‌شوند و با صدای دلنشین و قدیمی خود، شکایت و ناله می‌کنند.
هوش مصنوعی: در شب، گل‌ها زیر نور آتش به رقص در می‌آیند و هر یک در حال خواندن و نواختن هستند.
هوش مصنوعی: من بدون اینکه خبر داشته باشم، از مسیر خود دور شدم و به آن آوازهای آسمانی گوش دادم.
هوش مصنوعی: با خودم فکر کردم که ای موجودی که از دنیای معانی و مفاهیم دور افتاده‌ای، چرا این‌قدر با ناله و حسرت به حال خود می‌گویی؟
هوش مصنوعی: با بال‌های ضعیف و پرهای کوتاه، چگونه می‌توانی بلند پرواز کنی؟
هوش مصنوعی: من در حال صحبت کردن بودم که ناگهان پرنده‌ای بدون اینکه صدایی داشته باشد، چیزی را بیان کرد.
هوش مصنوعی: این پیام به من رسید که از لطف و رحمت خدا ناامید نباش.
هوش مصنوعی: اگر در اثر ظلم و ستم زمانه، مدتی بهار زندگی ما به پاییز تبدیل شده باشد،
هوش مصنوعی: به خاطر نقشه و حیله‌های دوستان نادرست، گلهای که تحت نگهداری چوپان بود، آسیب زیادی دید.
هوش مصنوعی: چند روزی، آتش سوزانی که دنیا را می‌سوزاند، در انبار ملک مهمان شد.
هوش مصنوعی: هر روز خون‌های نیکو و پاک به خاطر نزاع‌ها و درگیری‌ها بر زمین میریزد.
هوش مصنوعی: این داستان زشت و حیرت‌آور، تبدیل به سرمایه‌ای از عبرت برای جهان شد.
هوش مصنوعی: امروز به خاطر خوشبختی و شانس، دل‌های غمگین شاد شدند.
هوش مصنوعی: از ویژگی‌های مبارزان نیکوکار، این است که آنچه را دل تو خواسته است، به تو هدیه می‌کنند.
هوش مصنوعی: تابش خورشید باعث شد ایران به سرزمینی جاویدان و همیشه‌سبز تبدیل شود.
هوش مصنوعی: شامش به صبح تبدیل شد و روزش به نوروز، از این بهتر هم می‌توان اتفاق افتاد.
هوش مصنوعی: هر از گاهی باید صبر کنی و امیدوار باشی به رحمت خدا، هرگز ناامید نشو.
هوش مصنوعی: از فضای تنگ و ظلمانی که در آن هستی، به سمت عدالت و انصاف حرکت کن و به سوی دنیای جدیدی برو.
هوش مصنوعی: در میدان جنگ، فردی شجاع و دانا به حقایق و اصول اخلاقی درخشش و عزت می‌آورد.
هوش مصنوعی: شاهین کامل، بال‌هایش را باز کرد و با قدرت از دست جغد جهل رهایی یافت.
هوش مصنوعی: استاد بزرگ، کلاس را راه اندازی کرد و به آموزش منظم کودکان پرداخت.
هوش مصنوعی: آن کودک که از درس و مدرسه فرار کرده بود، به استادش مراجعه کرد و درخواست کمک کرد.
هوش مصنوعی: استاد خجسته به دنبال پیداکردن استادی است تا به او کمک کند تا رفتارهای مناسب و مؤدبانه را به کودک آموزش دهد.
هوش مصنوعی: آوازی در شش جهت بلند شد و این ناشی از غفلت دیو و قدرت خداوند بود.
هوش مصنوعی: ای کسی که در شب جدایی ناراحت بوده‌ای، بیدار شو! زیرا شب به پایان رسیده و زمان حرکت فرارسیده است.
هوش مصنوعی: صبح فرا رسید و خورشید با نور خود از رحمت خداوند ظاهر شد. ناامید نباش.
هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر نیازهایت با شوق و امید به جلو می‌روی.
هوش مصنوعی: این عبارت به معنای این است که شجاعت و دلاوری، همچون یک سند و یا منشور مهم، در میدان جنگ و در هنگام فداکاری و از خودگذشتگی به تصویر کشیده می‌شود.
هوش مصنوعی: با استفاده از ابزاری برای مقابله، ظلم و فساد را از ریشه بیرون بکش.
هوش مصنوعی: زنگ و غبار تیرگی را از آینه‌ی دین پاک کرد.
هوش مصنوعی: با دهانی بسته و بازوانی گشاده، از دین محکم خود، یاری می‌رسانم.
هوش مصنوعی: در جستجوی حقوق خود، مانند کوهی استوار و صبور است.
هوش مصنوعی: در راه حفظ موفقیت و کامیابی، جان و آبرو را فدای آن کرده است و به همین ترتیب، عزتش هم بیشتر شده است.
هوش مصنوعی: این باغ تازه را با خون شریف آبیاری کرده‌اند.
هوش مصنوعی: باید در برابر مشکلات زندگی استقامت کنی، زیرا در دل هر ناامیدی، نشانه‌هایی از امید وجود دارد.
هوش مصنوعی: امید به مثل خورشید، از رحمت خدا به ما تابیده است، پس هرگز ناامید نباش.
هوش مصنوعی: ای دلیر و شجاع، ای ستاره و فرمانده مجاهدان تبریز.
هوش مصنوعی: ای کسی که در میان مردم به شرف و مقام خود اهمیت می‌کنی، در حفظ حقوق و ارزش‌های انسانی کوشا باش.
هوش مصنوعی: ای ناصر ملت، ای فرمانده، ای کسی که از ظلم و ستم دوری گزیده‌ای.
هوش مصنوعی: ای باقرخان راد سالار، بر روی انبوهی از ظلم و نفاق، شعله‌های آتش را برافراز.
هوش مصنوعی: ای سرفراز، ای بزرگ فرمانده! آبی که بر لبه‌ی تیغ تو جاری است، همچون آتش تیز است.
هوش مصنوعی: ای سید لاری، تو از نبرد کرمان پیروز بیرون آمده‌ای و به این پیروزی افتخار می‌کنی.
هوش مصنوعی: همه‌ی آزادگان با هم متحد شوید تا دشمن خونریز نتواند به ما آسیب برساند.
هوش مصنوعی: بر پرچم خود این مفهوم زیبا و دلکش را ثابت و استوار نمایید.
هوش مصنوعی: عدالت، ستم را برچیده و فضل و رحمت خداوند را در نظر داشته باش، هرگز ناامید نباش.
هوش مصنوعی: ای حجت دین، حکیم و مهربان، تو مایه زنده‌کردن دین حق محمد هستی.
هوش مصنوعی: ای مایه افتخار نسل و خانواده صادق، فرزند علی و نسل احمد.
هوش مصنوعی: ای کسی که نشانه‌های دین هستی و بنیاد دین از تو است.
هوش مصنوعی: اگر در این دنیا بر تو ظلم و بی‌عدالتی بی‌نهایت روا داشته شد،
هوش مصنوعی: خوشحال باش که شانس به تو رو کرده و موفقیت به تو روی آورده است.
هوش مصنوعی: طوس به یکی از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین دانشمندان و افراد علم‌دوست تبدیل شد، مانند بهشت جاودانی که همیشه سرسبز و پرمنفعت است.
هوش مصنوعی: مشهد به خاطر تلاش‌های مجاهدان و فداکاری‌هایشان، به مکانی پر از حقیقت و زیبایی تبدیل شده است.
هوش مصنوعی: ترکان، برخلاف گذشته که دشمنی داشتند، حالا به دوستی و همکاری روی آورده‌اند.
هوش مصنوعی: در یاری دین، خواسته و مشتاق شدند و به همین دلیل خداوند آنان را برای این کار یاری کرد.
هوش مصنوعی: از این گروه، دین تقویت می‌شود و به رحمت خداوند امید داشته باش. ناامید نباش.
هوش مصنوعی: بسیار سپاسگزارم که به واسطهٔ کمک حجت خراسان، قدرت و توانایی به دست آورده‌ام.
هوش مصنوعی: آن رهبری که مورد احترام و اعتبار مردم است، در حقیقت نماد و نشانه‌ای از ارزش و عظمت خراسان به شمار می‌رود.
هوش مصنوعی: بن موسی جعفر شخصیتی است که به شکوه و منزلت خراسان افزوده و بر عزت آن افزوده است.
هوش مصنوعی: نیرویی شایسته و نیکو به دست گرفته، کنترل قدرت خراسان را در اختیار دارد.
هوش مصنوعی: به خاطر تلاش و کوشش خردمندان، ملت خراسان به جمعیت و شخصیت ویژه‌ای دست یافته است.
هوش مصنوعی: در اثر دلیر و شجاعی از خراسان، این سرزمین به خاطر غیرت و شجاعتش معروف و مشهور شد.
هوش مصنوعی: دلیران ترک با مردانگی و جوانمردی از خراسان حمایت کردند.
هوش مصنوعی: همچنین از دانشمندان زیبا روی تو، چهره‌ای خوش به خراسان بخشید.
هوش مصنوعی: از رحمت خداوند ناامید نباش، زیرا ممکن است چیزی بهتر از اینچه که اکنون داری به دست آوری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.