گنجور

 
ملک‌الشعرا بهار

شماره ۱ - بهشت خدا: امشو در بهشت خدا وٰایه پندریٖ - ماهر عرس منن شو آرایه‌ پندری

شماره ۲ - غزل: یقین درم اثر امشو به های های مو نیست - که یار مسته و گوشش به گریه‌های مو نیست

شماره ۳ - غزل: گفتی که ممیر وخته مو لبیکمه گفتم - هی هی به خدا خوب تو گفتی مو شنفتم

شماره ۴ - غزل: روی ماهت‌ ر ببین تا عشقم باور کنی - رنگ زردم ر ببین تا جورت کمتر کنی

شماره ۵ - غزل: زلفای قجری ر درهم و بشکسته مکن واز - درهای سلامت ر به روم بسته مکن واز

شماره ۶ - از یک غزل: مو مخام خوذم بزو ‌چشمه نوشت بزنم - لبام غنچه کنم، شرق تو گوشت بزنم

شماره ۷ - قطعه: ای بهار طور نمیری که بگن شکرکه مرد - گور بگورکه ز دستش بعذاب عالم بود

شماره ۸ - غزل: بالای نقره زلف سیارکله پا مکن - ای نازنین بشهر شلق شوربپا مکن

شماره ۹ - غزل: روی تو دیدم ز عمر دست کشیدم - چشم مو کاش کور مرفت که تور نمدیدم