هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساس بیقراری و ناآرامی خود اشاره می‌کند. او به زیبایی گل در بهار و حرکت در کوه و دشت فکر می‌کند، اما از نبود اختیار و کنترل در جان خود نگران است. این احساس بیقراری نشان دهنده یاس و دل‌مشغولی در مواجهه با دنیای بیرونی است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساس بیقراری و ناآرامی خود اشاره می‌کند. او به زیبایی گل در بهار و حرکت در کوه و دشت فکر می‌کند، اما از نبود اختیار و کنترل در جان خود نگران است. این احساس بیقراری نشان دهنده یاس و دل‌مشغولی در مواجهه با دنیای بیرونی است.
هوش مصنوعی: چرا مانند گلی که در باد بهاری پرورش یافته‌ای بی‌قرار هستی؟
هوش مصنوعی: چرا به کوه و دشت و بیابان بروم در حالی که اختیار و اراده‌ای در این مورد ندارم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جهان را نیست جز مردم شکاری
نه جز خور هست کس را نیز کاری
یکی مر گاو بر پروار را کس
جز از قصاب ناید خواستاری
کسی کو زاد و خورد و مرد چون خر
[...]
ز تو نشگفت فضل و بردباری
چنان کز ما جفا و زشتکاری
همه روزم فغان و بیقراری
شوان بیداری و فریاد و زاری
بمو سوجه دل هر دور و نزدیک
ته از سنگین‌دلی پروا نداری
ندارم جز غم تو غمگساری
نه جز تیمار تو تیمارداری
مرا از تو غم تو یادگارست
از این بهتر چه باشد یادگاری
بدان تا روزگارم خوش کنی تو
[...]
الا ای خوش نسیم نو بهاری
تو بوی زلف آن بت روی داری
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.