چه باغ است اینکه دارش آذرینه
چه دشت است اینکه خونخوارش زمینه
مگر بوم و بر سنگین دلان است
مگر صحرای عشق نازنینه
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
چه باغ است اینکه دارش آذرینه
چه دشت است اینکه خونخوارش زمینه
مگر بوم و بر سنگین دلان است
مگر صحرای عشق نازنینه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شاعر به توصیف یک باغ و دشت می‌پردازد که به نظر می‌رسد در آنها عواطف و احساسات عمیق وجود دارد. باغی با درختان آتشین و دشت خون‌آلود که نشان‌دهنده درد و رنج است. او می‌پرسد آیا اینجا جایگاهی برای کسانی است که دل‌های سنگینی دارند و یا این صحرای عشق، جایی برای نازک‌دلان است. به‌طور کلی، شعر به تضاد بین زیبایی و زخم‌های عاطفی اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: این جمله به زیبایی و جذابیت یک باغ اشاره دارد که با رنگ‌های آتشین و سرخ آذری آراسته شده است و همچنین دشت را توصیف می‌کند که به خاطر شرایط سخت و غم‌انگیز خود، مانند مکانی خطرناک و خونین به نظر می‌رسد. به طور کلی، تضاد بین زیبایی و خطر در این بیان مشهود است.
هوش مصنوعی: آیا سرزمین و دیار تنها مخصوص افرادی اندوهگین است، یا اینکه صحرا و دشت عشق، جایگاه زیبایی‌ها و لطافت‌هاست؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به فرش و اسپ و استام و خزینه
چه افزاری چنین ای خواجه سینه؟
به خوی نیک و دانش فخر باید
بدین پر کن به سینه اندر خزینه
شکر چه نهی به خوان بر چون نداری
[...]
چنان لشکر بدرد روز کینه
که سندان گران مر آبگینه
گرش بودی همه گیتی خزینه
ببخشیدی و بنمودی هزینه
جهان چون خاتمست او چون نگینه
بحق بگذار تا مرداد دینه
بسان دوزخ است او گاه کینه
[...]
فرود آید ز پشتش پور ملعون
شده کالفته چون خرسی خشینه
دلم از دست تو دایم غمینه
ببالین خشتی و بستر زمینه
همین جرمم که مو ته دوست دیرم
که هر کت دوست دیره حالش اینه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.