گنجور

 
 
 
جشنوارهٔ رزم‌آوا: نقالی و روایتگری شاهنامه

با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: دوبیتی
منبع اولیه: ویکی‌درج
تعداد ابیات: ۲
خلاصه

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از زیبایی و محبوبش سخن می‌گوید و بیان می‌کند که هر جا که نگاه کند، چه به صحرا، دریا، کوه و دشت، همواره نشانه‌ای از زیبایی محبوبش را می‌بیند.

برگردان به زبان ساده

# به صحرا بنگرم صحرا ته وینم

به دریا بنگرم دریا ته وینم

هوش مصنوعی: وقتی به صحرا نگاه می‌کنم، می‌بینم که تو در آنجا هستی و وقتی به دریا نگاه می‌کنم، باز هم تو را آنجا می‌بینم.

# بهر جا بنگرم کوه و در و دشت

نشان روی زیبای ته وینم

هوش مصنوعی: هر جا که نگاه می‌کنم، منظره‌های کوه و در و دشت، چهره زیبا و دل‌انگیز ته را می‌بینم.
رونوشت متن رونوشت نشانی نمای مشابه کتابهای چاپی (فقط رایانه)
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها

تا به حال ۱۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...

محمدابراهیم نصرآبادی در ‫۱۳ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۰ دی ۱۳۹۰، ساعت ۱۹:۲۷ نوشته:

این شعر به نظر من از پر معنا تریم اشعار بابا طاهر است.

reply flag link

 
محمد حنیفه نژاد در ‫۱۲ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۴۴ نوشته:

این دو بیتی را در کتاب فارسی اول راهنمایی به این صورت نوشته اند :
نشان از قامت رعنا تو وینم
و متاسفانه درست ننوشته اند
حالا اگر بخواهیم آن نسخه را اصلاح کنیم باید عرض کنم که
نشان از قامت رعنات وینم
و در این صورت هم معنای درستی از مصرع حاصل می شود یعنی نشان از قامت رعنای تو می بینم و البته در ردیف هم غلط اتفاق نمی افتد چون بابا طاهر آن ها را هم ( ته ) نوشته و خوانده نه ( تو)

reply flag link

 
aysan در ‫۱۱ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۵۸ نوشته:

محبت بر خلایق انتهای سادگیست/مردی و مردانگی آخرش آوارگیست

reply flag link

 
منصور در ‫۱۱ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۸:۵۵ نوشته:

صورت صحیح بیت چنین است:
به صحرا بنگرم صحرات بینم
به دریا بنگرم دریات بینم
به هر جا بنگرم کوه و در و دشت
نشان از قامت رعنات بینم
از نظر مضمون متناسب با این بیت از ترجیع بند هاتف اصفهانی است:
یار بی‌پرده از در و دیوار
در تجلی است یا اولی‌الابصار
شاعر در این بیت، مظاهر مختلف طبیعت را جلوه حق می داند.

reply flag link

 
امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۵۸ نوشته:

البته استاد گوهری بزرگوارم نیک می دانند دلایل زیادی هست که باید گویش های محلی را به فارسی پایواز کنیم یکی اینکه برخی کلمه ها در فارسی فراموشیده شده اند مثلا برای سطح لغت روی کافی نیست چون چند تا روی دیگر هم داریم مثلا روی به معنی دلیل روی به معنی ریا و نیز جهت اما به راحتی به لری به سطح می گوییم ریوال که اگر به فارسی برگردانده شود می شود ریوار یا رویوار حالا ما یک کلمه داریم که کاملا فارسی است پیوسته به فارسی است .اگر به لهجه ها نگاه کنیم دریایی واژه هستند اما دلایل دیگری هم هست دیگری اینکه زبانهای بزرگ دیگر همین کار را کرده اند . و سوم اینکه با پیوند یک کلمه که پیوستگی نزدیکی به فارسی دارد حفظ باروری فارسی و زایایی اش شدنی تر و نگهداشتنی تر است . تصور کنید وقتی هال به فارسی معنی لذت می دهد با هال انگلیسی که تالار می شود امیخته می شود و حال عربی هم افزوده می شود پاک مردم همان هال خودشان را هم فراموش می کنند .

reply flag link

 
امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۰۷ نوشته:

البته من افزون کنم که با وامگیری از زبانهای دیگر مخالف نیستم اما پیوند هر چه نزدیک تر باشد بهتر است .

reply flag link

 
محمد در ‫۹ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۸ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۴۶ نوشته:

ته بمعنای مال تو هست نه به معنای تو وینم اشتباه بینم درسته همون ببینم دیگه زبون خودم و بلدم حرف بزنم

reply flag link

 
کسرا در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۴ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۳۰ نوشته:

اجرای این دو بیتی فقط ویگن

reply flag link

 
سیدمسعود در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۲۲:۵۳ نوشته:

به دریا نگاه می کنم تو را می بینم
به صحرا هم که نگاه می کنم تو را می بینم و در هرچه نگاه می کنم تجلی تو را می بینم
دریا ته وینُم یعنی در دریا تو را می بینم
و بقیه به همین نحو

reply flag link

 
OliveLand.ir در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۰۸:۴۴ نوشته:

از آقای سید مسعود متشکرم.
دو بیتی زیبایی از بابا طاهر عزیز. زیبا و پرمعنا

reply flag link

 
احمد آذرکمان ۰۴۹۰۳۰۰۶۶۹.a@gmail.com در ‫۴ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۱ شهریور ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۳۶ نوشته:

من و تو در میان کاری نداریم
به جز بیهوده پنداری نداریم
#جامی
1. گفته اند : «#خانه بخشی از مفهوم خداست» ... به هر حال ، خانه ی #کعبه ، جزءِ جدایی ناپذیری از تلقی های ما از #مفهوم_خدا به شمار می آید .
2. گفته اند باطن در قالب ظاهر است که فراموش نمی شود ... به عقیده ی #دینانی باطنِ بدون ظاهر را نمی توانیم داشته باشیم چون از بین می رود و یا به خرافات آلوده می شود و ظاهرِ بدونِ باطن هم جز انجماد و انحطاط چیزی به بار نمی آورد .
3. #سهراب_سپهری در شعر صدایِ پای آب می گوید «کعبه ام مثل نسیم/ می رود باغ به باغ/ می رود شهر به شهر ...»
او بر خلاف برخی عُرفا کعبه را در سراچه ی جان جستجو نمی کند بلکه آن را در بیرون از خانه ی جان و در «حرکتِ تدریجی» می بیند . #افلاطون «حرکت» را به نوعی خروج از مساوات می داند ؛ شاید این تعبیر کعبه ی متحرک به نوعی برابر با این دو بیتی بابا طاهر باشد که : به صحرا بنگرم صحرا ته وینم/به دریا بنگرم دریا ته وینم/به هر جا بنگرم کوه و در و دشت/نشان روی زیبای ته وینم ... و شاید هم یادآور این حدیث قدسی باشد که : کُنْتُ کَنزا مَخفّیا فَاَحبَبْتَ اَن اُعْرَف فَخَلَقْتُ الخلَقَ لاُِعرَف : خدای تعالی فرمود : گنجی پنهان بودم، دوست داشتم که شناخته شوم، پس خلق را آفریدم تا مرا بشناسند ... به هر حال رخ نمودن این گنج پنهان مستلزمِ خروج از مساوات و جلوه گری است ... #قیصری در شرح #فصوص_الحکم در مورد حرکت نوشته است : حرکت حاصل نمی شود مگر از محبت ... و شاید هم از زبان عبدالرحمن جامی در سطحی نازل تر بتوان گفت : نکو رو تابِ مستوری ندارد/ببندی در ز روزن سر برآرد ... به هر حال این کعبه یا معشوق ، باغ به باغ و شهر به شهر در حرکت است تا که را خواهد و میلش به که باشد ؛ همان طور که #سید_حیدر_آملی می نویسد : ابتدایِ شوق از طرف حق تعالی است و بعد از طرف عبد ؛ یحبهم و یحبونه . #سوره_مائده، آیه 54 ... هر چند به قول #بایزید_بسطامی با جستجوی حقیقت، قادر به یافتن آن نخواهید شد اما کسانی که حقیقت را یافته اند آن هایی هستند که دریافته اند که باید همچنان در پی یافتن حقیقت باشند .
4. #فراتتس_کافکا خانه را موطنِ کهنه ی انسان می داند که همیشه چیزها در آن به طور و شکل دیگریست ... گفته اند انسان اشیای دوست داشتنی و خاطرات خود از جهان را در خانه گرد می آورد و آن ها را با زندگی روزمره ، خورد ، خواب ، صحبت و سرگرمی خود مرتبط می گرداند ؛ اشیا و خاطراتی که پس از تغلیظ و تاکید در آن به صورت نیروهای محیطی ظاهر می شوند ... و این موضوع در دیدگاه شرقی پررنگ تر است یعنی مکان‌ها با آدم ها مبادلات بسیاری دارند و در هم ادغام شده اند . در این دیدگاه ، خانه خود ماست ... همان طور که مایومی میاواکی می گوید : خانه، خودم هستم ... و فرانسیس بیکن اعتقاد دارد خانه ها برای زیستن است نه برای نگریستن . بنابراین کاربردشان مهم تر از شکل ظاهریشان می باشد ، مگر آنکه هر دو نکته در یک خانه جمع شده باشد ... هر چند غمگینانه امروزه این موطن کهنه برای ما هم تبدیل به یک کالای اقتصادی شده که به سوداگری و تغییر ارزش های اجتماعی و فرهنگی انجامیده است ... اکنون دیگر این موطن کهنه برای اغلب انسان ها جز خوابگاه نیست ...
5. به باور هایدگر ، ذات سکونت این است که از سکونتگاه بهره کشی نکنیم بلکه راز آن را در یابیم و از همین رو او به معماری مدرن انتقاد دارد و می گوید «همۀ چیزهای مهم و بزرگ ، تنها هنگامی ظهور کرده‌اند که انسان‌ها خانه‌ای داشته و در سنتی ریشه دوانده بودند» ... ولی متاسفانه امروزه انسان بدون آن‌ که مکان را تحت سکونت خود در آورند تنها در آن حضور دارند ... تائوت چینگ گفته است : از چوب خانه ای بنا می کنیم/این فضای خالی درون خانه است/ که برای زندگی سودمند است ... و به اعتقاد لوکوربوزیه معمار سوئیسی ، خانه مانند ماشینی است که دارای اجزایی است. ولی از آنجایی که اتومبیل در خود هیچ جز اضافی و بی فایده ای ندارد ، پس نباید هیچ اجزای زائدی به همراه خود داشته باشد.
6. به اعتقاد باشلار ، خانه هم فضا را محصور می کند(اندرون) و هم فضا را پس می زند (نما) ... ولی او می گوید خانه نه ماشین زندگی است و نه معبد ، خانه حتی خانه هم نیست ، بلکه خانه هویت انسان است. چیزی که انسان امروز آن را گم کرده است. هویت انسان بودن از خانه سرچمشه می گیرد و خانه گریزی انسان، در این دوره ی تمدنی بشر ، ریشه در خانه های بی هویتی دارد که در آن به دنیا نمی آید و نمی زید و نمی میرد. این نقطه آغاز سقوط هویت انسانی است.
7. گفته اند سکونت از ریشه عربیِ سَکَن است آن هم وقتی که بعد از حرکتی یا اضطراب و ترس و رعبی ، آرام و قرار می یابیم و به سکونتگاه خود انس می گیریم ... هر چند به قول و به تعبیر پتر برگر ، انسان در عصر «اذهان بی خانمان» به سر می بَرَد ... و اما هایدگر ، زبان را خانه ی هستی انسان می داند و زبان و هستی را یکی می شمارد و می گوید ما سخن نمی گوییم بلکه سخن ، ما را می گوید .
احمد آذرکمان / تیرماه 99 ـ حسن آباد فشافویه

reply flag link

 
farzin در ‫۳ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۷:۱۳ نوشته:

آقای مودی موسوی خواننده محبوب راک قراره در آلبوم جدیدشون از این شعر استفاده کنن
خیلی محشر میشه :))))

reply flag link

 
سایه سالاری در ‫۳ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۰، ساعت ۱۹:۰۶ نوشته:

به صحرا بنگرم صحرا ته وینم

به دریا بنگرم دریا ته وینم

بهر جا بنگرم کوه و در و دشت

نشان از قامت رعنا ته وینم

reply flag link

 
نیما نجاری در ‫۲ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۱۸ نوشته:

با سلام به نظر این کمترین این دوبیتی جناب باباطاهر اشاره به وادی "توحید" پنجمین وادی از هفت وادی بیان شده در کتاب منطق الطیر جناب عطار دارد. سالک در این مرحله از کثرت به وحدت رسیده و به قول جناب هاتف اصفهانی ؛ "چشم دل باز می‌کند که جان بیند" و به هر چه و هر کجا که نظر می اندازد جز "او" چیز دیگری نمی‌بیند ، "او" را همه می‌بیند و همه را او که باز به قول جناب هاتف اصفهانی؛ "که یکی هست و هیچ نیست جز او/وحده لا اله الا هو" سالک در این مسیر هرکاری که انجام می‌دهد، هرچه که می‌بیند، هرجا که می‌رود جز "او" را نمی‌بیند گویی که انگار هیچ چیز جز حضرتش نیست به قول جناب عطار؛ "چشم بگشا که جلوه ی دلدار به تجلیست از در و دیوار این تماشا چو بنگری گویی لیس فی الدّار غیره الدیّار " [جز او هیچ کس در خانه نیست] سالک در مرحله ی توحید قبل از موضوع خدا می‌بیند، در آن موضوع خدا می‌بیند و بعد از آن موضوع هم خدای می‌بیند به قول علی [علیه السلام] ؛ "ما نظرت الی شیء الّا و رایت الله فیه..." گویی که سالک این راه آنچه که می‌بیند و می‌شنود همه تحت احاطه خداوندگار است و احاطه دارد بر هر چه سالک مشاهده می‌کند به قول شمس مغربی؛ "هر لحظهرخت داد جمالی رخ خود را..." همه چیز و همه جا مظهر حق است در نظرش و یک لحظه خویش را از "او" جدا و سوا نمی‌داند به قول جناب ملامحسن فیض کاشانی؛ "ز هرچه غیر یار استغفرالله..." و سالک در مقام توحید نهایتا پی به گنج پنهان می‌برد که حضرتش فرمود ؛ "کنت کنزا مخفیا..." و پی می‌برد که هستی و جهان جلوه ی دلدار است و بس.

reply flag link

 

برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.