رویی که کله ز مه رباید داری!
مویی که به لاله مشک ساید داری!
بویی که سر نافه گشاید داری!
آری، جز رحم هر چه باید داری!
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
رویی که کله ز مه رباید داری!
مویی که به لاله مشک ساید داری!
بویی که سر نافه گشاید داری!
آری، جز رحم هر چه باید داری!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به توصیف زیبایی و جذابیت یک معشوق می‌پردازند. شاعر اشاره به صورت زیبا، موی خوشبو و عطر دل‌انگیز او دارد و در نهایت به این نکته اشاره می‌کند که غیر از عشق و محبت، تمام چیزهایی که باید وجود داشته باشد، در او هست.
هوش مصنوعی: تو چهره‌ای زیبا داری که نیروی جذابیتش از ماه بیشتر است و مویی که به رنگ سیاه لاله می‌ماند.
هوش مصنوعی: تو بویی داری که از هر عطر و رایحه‌ای خوش‌تر است! بله، به جز رحم و محبت، هر چیز دیگری را در اختیار داری!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شاها ملکی که دیر پاید داری
بختی که همه جهان گشاید داری
چشمی که به شب حلقه رباید داری
شکر ایزد را که هر چه باید داری
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.