آذر بیگدلی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۴

رویی که کله ز مه رباید داری!

مویی که به لاله مشک ساید داری!

بویی که سر نافه گشاید داری!

آری، جز رحم هر چه باید داری!