هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از معشوقش میخواهد که گاهی پیامی برای او بفرستد و گاهی هم پیش او بیاید تا بتواند او را همچون ماه زیبا ببیند. او همچنین به این نکته اشاره میکند که هرگز از حال او غافل نشود و همواره به صدای او گوش بدهد و چشمانش به دنبال او باشد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از معشوقش میخواهد که گاهی پیامی برای او بفرستد و گاهی هم پیش او بیاید تا بتواند او را همچون ماه زیبا ببیند. او همچنین به این نکته اشاره میکند که هرگز از حال او غافل نشود و همواره به صدای او گوش بدهد و چشمانش به دنبال او باشد.
هوش مصنوعی: گاهی پیغامی برایم بفرست و گاهی هم نزد من بیای، تا روزی که مانند ماه بتابی، بتوانم تو را ببینم.
هوش مصنوعی: از حال و روز من غافل نشو، زیرا من هم به صداها گوش میدهم و هم چشم به راه دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با روز رخ تو گرچه ای دوست چو ماه
از روز و شب جهان نبودم آگاه
بنمود چو چشم بد فروبست آن ماه
شبهای فراق تو مرا روز سیاه
اندر شش و چار غایب آید ناگاه
در هشت و دو اسب خویش دارد کوتاه
در هفتم و سوم بفرستد چیزی
اندر نه و پنچ و یک بپردازد راه
گویند که معشوق تو زشتست و سیاه
گر زشت و سیاهست مرا نیست گناه
من عاشقم و دلم بر او گشته تباه
عاشق نبود ز عیب معشوق آگاه
بر دل دارد لاله یکی داغ سیاه
دارد سمن اندر زنخش سیمین چاه
بر فرق سر نرگس از زر کلاه
بر فرق سر چکاوه یک مشت گیاه
تا دست من از دامن تو شد کوتاه
دستی زده ام بدامن ناله و آه
یا در دل تو اثر کند ناله من
یا خرمن عمر من بسوزد ناگاه
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.