مطرب نوا بپرده عشاق ساز کرد
کاز شور در عراق هوای حجاز کرد
برگشته از حجاز سوی میکده بسر
زاهد سوی حقیقت میل از مجاز کرد
حل گشت بر حکیم معما زگفتی
لعل شکرفشان بتکلم چو باز کرد
عاشق بخواب نیست در چشم اگر به بست
کز بهر دید غیر بخود در فراز کرد
پیشی زهم گرفته بقربانگه این و آن
کز خون رقم بچهره چو خط جواز کرد
برخاسته بپیش قدت با نیاز وعجز
بر شاهدان باغ اگر سرو ناز کرد
کوته نظر مخوانش چون زاهدان شهر
کاشفته صرف زلف تو عمر دراز کرد
شیخ ار رود بطوف حرم رند پاکباز
رو بر در حریم علی با نیاز کرد
زاهد نبرده سجده بخاک در مغان
او را بشرع عشق نگوئی نماز کرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حال و هوای عاشقان و زاهدان می‌پردازد. مطرب نواهایی می‌نوازد که دل عاشقان را شاد می‌کند و از شور و هیجان در بغداد و حجاز سخن می‌گوید. زاهدی که به حقیقت نابی پی می‌برد، در میکده عشق به سر می‌برد. عشق و دیدار محبوب او را از خواب غفلت بیدار کرده و در کنش‌های عاشقانه‌اش، خود را فراموش می‌کند. شاعر بر اهمیت غم و عشق و درک واقعی از معنویات تاکید دارد و به نقد زاهدانی می‌پردازد که از عشق و شور زندگی دورند. او عشق را بالاتر از مراسم و مناسک خشک دینی می‌داند و عشق را نماز واقعی می‌نامد.
هوش مصنوعی: خواننده موسیقی، نغمه‌ای را برای عاشقان به صدا درآورد که از شور و حال عراق، روح و زیبایی حجاز را به همراه داشت.
هوش مصنوعی: کسی که از سرزمین حجاز (مکه و Medina) به سمت میخانه بازگشته، به راهی رفته که زاهدان تنها به حقیقت توجه دارند و از دنیای مجازی و ظاهر فاصله گرفته‌اند.
هوش مصنوعی: حکیم با سخنان یک لعل زیبا و درخشان معما را حل کرد و وقتی که به صحبت آمد، معما را به روشنی توضیح داد.
هوش مصنوعی: عاشق نمی‌تواند چشمش را ببندد و به خواب برود، چون برای او دیدن غیر از خودِ معشوق در اولویت نیست.
هوش مصنوعی: در جایی که هر کس برای خود قربانی دارد، چهره‌ها با خون آغشته شده و بر روی آنها نشانه‌هایی دیده می‌شود که مانند مجوزی برای ورود به این مکان است.
هوش مصنوعی: با نیاز و ناتوانی به سوی قد تو آمده‌ام، و اگر در باغ، شاهدان به زیبایی سرو ناز کنند، من هم بر محبت و محبت تو تکیه می‌کنم.
هوش مصنوعی: نگو که او دیدگاهی محدود دارد، چون زاهدان شهر که فقط به سر و سامان ظاهری زندگی توجه دارند؛ بلکه او با عشق به زلف تو، عمرش را به درازا کشیده است.
هوش مصنوعی: اگر شیخی به حرم رود، رند پاکبازی باید با نیاز به درگاه علی نزدیک شود.
هوش مصنوعی: زاهدی که هرگز در میخانه ها سجده نکرده، نمی‌تواند به عشق حقیقی دست یابد و در حقیقت، او نماز نخوانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن کس که بر امیر در مرگ باز کرد
بر خویشتن نگر نتواند فراز کرد
آن بت که بر دلم در شادی فرازکرد
یک باره بر دلم دری ز مهر باز کرد
زلف جو سام بر دل مسکین من فکند
تا بر دلم جهان در خورشید باز کرد
بی‌خواب کرد چشم دلم در فراق خویش
[...]
تا بر دل من آن بت طناز ناز کرد
صد در ز ناز بر دل من باز باز کرد
تا دوست بر دلم در عالم فراز کرد
دل را به عشق خویش ز جان بی نیاز کرد
دل از شراب عشق چو بر خویشتن فتاد
از جان بشست دست و به جانان دراز کرد
فریاد برکشید چو مست از شراب عشق
[...]
ترکم به خنده چون دهن تنگ باز کرد
دل را لبش ز تنگ شکر بی‌نیاز کرد
کافر، که رخ ز قبله بپیچیده بود و سر
چون قامتش بدید به رغبت نماز کرد
ای دلبری که عارض چون آفتاب تو
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.