آواره به کوه و دشت و صحرا شده‌ام
مجنونم و، دیوانهٔ لیلا شده‌ام
آن کو، پی آبرو بُوَد، عاشق نیست
من عاشقِ صادقم که رسوا شده‌ام
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
آواره به کوه و دشت و صحرا شده‌ام
مجنونم و، دیوانهٔ لیلا شده‌ام
آن کو، پی آبرو بُوَد، عاشق نیست
من عاشقِ صادقم که رسوا شده‌ام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از حالتی آشفته و سرگشته گویی خبر می‌دهد. او به دلایل عشق و دیوانگی به بیابان و کوه و دشت رفته و به نوعی از زندگی اجتماعی جدا شده است. او خود را مانند مجنون می‌داند و به عشقش که صادقانه است، افتخار می‌کند، حتی اگر به رسوایی منجر شده باشد.
هوش مصنوعی: من در میان کوه‌ها و دشت‌ها سرگردان و بی‌هدف شده‌ام، پریشان‌حالم و مانند مجنون عاشق لیلا هستم.
هوش مصنوعی: کسی که به دنبال آبرو باشد، عاشق واقعی نیست. من که عاشق هستم، با صراحت و بدون ترس از رسوایی، ابراز احساسات می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای شاه چو سرو باغ یکتا شده ام
انگشت نمای در بخارا شده ام
عمریست که بنده بی سر و پا بودم
از لطف تو صاحب سرو پا شده ام
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.