انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۳۹۲ - در شکایت من از تاثیر این گردنده گردون بر این ساکن نیم یک لحظه ساکن مرا گویی جهان اینست خوش باش همی کوشم که خوش باشم ولیکن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به تأثیرات روزگار بر انسان اشاره می‌کند. او حس می‌کند که دنیا و زمان می‌گذرد و تلاش می‌کند تا در این شرایط خوشحال باشد، ولی از درون با چالش‌هایی مواجه است.
هوش مصنوعی: من تحت تأثیر چرخش این دنیا که دائماً در حال تغییر است، حتی برای یک لحظه هم نمی‌توانم ساکن بمانم.
هوش مصنوعی: می‌گویی که زندگی اینگونه است، خوش باش؛ من سعی می‌کنم که شاد باشم، اما با وجود این.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به عمری آخرم روزی وفا کن
به بوسی حاجتم روزی روا کن
جفا کن با من آری تا توانی
تو همچون روزگار آری جفا کن
به رنجم از تو رنجم را شفا باش
[...]
دماغ دردمندم را دوا کن
دواش از خاک پای مصطفی کن
امید جمله می‌دانی وفا کن
به لطفت جمله را حاجت روا کن
اگر خواهی مرا می در هوا کن
وگر سیری ز من رفتم رها کن
نیم قانع به یک جام و به صد جام
دوساله پیش تو دارم قضا کن
بده می گر ننوشم بر سرم ریز
[...]
منم بیخواب و آرام و تو ساکن
همی نالم ز هجرانت ولیکن
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.