انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۳۷۲ - در اشتیاق خداوندا همی خواهم که از دل ترا تا عمر باشد من ستایم ولیکن این دم از جور زمانه برنجید این دل انده نمایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت از خداوند می‌خواهد که او را تا پایان عمر ستایش کند. اما در عین حال، از ناملایمات و سختی‌های زمان گلایه دارد و این ناملایمات باعث ناراحتی دل او شده است.
هوش مصنوعی: خداوندا، از دل تو می‌خواهم که تا زمانی که زنده‌ام تو را ستایش کنم.
هوش مصنوعی: اما در این لحظه از بی‌عدالتی روزگار نرنجید، زیرا این دل را غمگین می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خداوندا همی‌خواهم که از دل
تو را تا عمر دارم می‌ستایم
ولیکن از دم جور زمانه
برنجید این دل مانده نمایم
حریف نیم مست امروز ناگه
[...]
به نیکی و به شادی دَرفَزایم؛
که باشد آفتابَ انْدَر سَرایم.
بدین دل کز کدامین در در‌آیم
کدامین گنج را سر برگشایم
برانم داشت دل تالب گشایم
ز لعلش ناگهی شکّر ربایم
من آن قلاش و رند بی‌نوایم
که در رندی مغان را پیشوایم
گدای درد نوش می پرستم
حریف پاکباز کم دغایم
ز بند زهد و قرابی برستم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.