هوش مصنوعی: شاعر در این شعر بیان می‌کند که اثرش به همه جا رسیده است. او اشاره می‌کند که مانند کبوتران آزاد است و در پاسخ به سوالات و مشکلات خود خواهان جوابی مناسب است. اما وقتی از زیبایی و شیرینی لبانش شکر می‌خواهد، به او گفته می‌شود که از بحث‌های بیهوده بگذرد و به اصل موضوع توجه کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر بیان می‌کند که اثرش به همه جا رسیده است. او اشاره می‌کند که مانند کبوتران آزاد است و در پاسخ به سوالات و مشکلات خود خواهان جوابی مناسب است. اما وقتی از زیبایی و شیرینی لبانش شکر می‌خواهد، به او گفته می‌شود که از بحث‌های بیهوده بگذرد و به اصل موضوع توجه کند.
هوش مصنوعی: شعر من به سرتاسر دنیا منتشر شده و به همه جا رسیده است، مانند کبوترانی که در مرعش پرواز می‌کنند.
هوش مصنوعی: شخصی که شوخ و با مزه است، باید در زمانی که ما آماده پاسخ دادن هستیم، جوابی بدهد که خوشایند نباشد.
هوش مصنوعی: وقتی خواستم از لبش شهد شیرین بگیرم، گفت از بحث و گفت‌وگو با من دور شو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا او شده شهسوار ابرش
بگذشت محیط آب از آتش
می‌شد سر زلف در زمین کش
چون شرح دهم تو را که آن خوش
از تیزی و تازگی که او بود
گویی همه آب بود و آتش
پر کرده ز چشم نرگسینش
[...]
کاریست چو خط او معما
حالیست چو زلف او مشوش
دیده همه پرخیال معشوق
سینه همه پرشرار آتش
ای بسته ز توبه بیست ترکش
بستان قدحی رحیق و درکش
زیرا که فضای بی‌امانست
آن زلف معنبر مشوش
ای شاهد وقت، وقت شه رخ
[...]
می‌باش چو شاخ سبز دلکش
کاتش ز نی‌اش نگیرد آتش
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.