هوش مصنوعی: در این شعر گفتگو بین دو نفر است. یکی از آنها اظهار میکند که آنچه در نظر دیگری است، به او تعلق ندارد و نمیتواند آن را دارای صلاحیت بداند. فرد دیگر نیز اشاره میکند که اگر شخصی به او فرمان دهد، آن را قبول خواهد کرد، ولی همیشه احساس میکند که در معرض خطر و سرزنش قرار دارد. در نهایت، این گفتگو نشاندهنده تردید و عدم اطمینان از حیثیت و وضعیت خود است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر گفتگو بین دو نفر است. یکی از آنها اظهار میکند که آنچه در نظر دیگری است، به او تعلق ندارد و نمیتواند آن را دارای صلاحیت بداند. فرد دیگر نیز اشاره میکند که اگر شخصی به او فرمان دهد، آن را قبول خواهد کرد، ولی همیشه احساس میکند که در معرض خطر و سرزنش قرار دارد. در نهایت، این گفتگو نشاندهنده تردید و عدم اطمینان از حیثیت و وضعیت خود است.
هوش مصنوعی: گفتم آن چیزی که میگویی متعلق به تو نیست؛ اما او گفت: تو چه میگویی، این دو نفر از خالقان تو هستند.
هوش مصنوعی: گفت چون من با تو نیستم، گفتم برای این که اگر به او دسترسی داشته باشد، فرمان تو اثرگذار است.
هوش مصنوعی: هر روز وقتی که در زندگیات با چالشها و مشکلاتی روبهرو هستی، با تلاشی که در خودت حس میکنی، از آنها عبور کن و موفقیت را بدست بیاور.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای ستم کرده بر تو شیطانت
مانده در ظلمت سقر جانت
گفت کای چرخ بنده فرمانت
واختر فرخ آفرین خوانت
بسخن یا بسفره و نانت
بچه تّره نهند بر خوانت
آفرین خدای بر جانت
که چه شیرین لبست و دندانت
هر که را گم شدست یوسف دل
گو ببین در چه زنخدانت
فتنه در پارس بر نمیخیزد
[...]
بجز از انبیا و خ اصانت
که ز جان میبرند فرمانت
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.