هنگام آنکه گل دمد از خاک بوستان
رفت آن گل شکفته و در خاک شد نهان
هنگام آنکه شاخ شجر نم کشد ز ابر
بی آب ماند نرگس آن تازه بوستان
با جام باده در وطن امروز بر فروز
آن گوهری که هست مدد در صفای جان
قد بلند او به مثل مثل نارون
رنگ عجیب او به صفت رنگ ناردان
بیگانه از ستاره ولیکن ستاره بار
بی بهره از عقیق ولیکن عقیق سان
رخشان تر است پیکرش از جنس آفتاب
پیچان تر است قالبش از شاخ خیزران
در گوش او ز گوهر چرخ است گوشوار
بر فرق او ز مشک سیاهست طیلسان
شنگرف را به گونه دلیل معین ست
لیکن همی نماید زنگار ازودخان
چون خاطر کریم صفا اندرو پدید
چون همت بلند جوادی درو عیان
چون بر زمین ز پیکر خود سایه افگند
سوی سپهر پشه ی زرین شود روان
نقصان کجا رسد به طبایع ز روزگار؟
تا اوست بر سپاه طبایع خدایگان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تماشای زیبایی گل‌ها و طبیعت پرداخته و شکفتن و پژمردن آنها را به شکل فوق‌العاده‌ای توصیف می‌کند. او زیبایی و شگفتی‌های طبیعت را با ویژگی‌های انسانی مقایسه می‌کند و به خصوص به زیبایی و درخشندگی یک شخصیت خاص اشاره می‌کند که به مثالی بلند از زیبایی و شکوه است. این فرد به ستاره‌ها و جواهراتی تشبیه می‌شود و زیبایی‌اش فراتر از همه‌ی چیزهاست. شاعر با تأکید بر ویژگی‌های این شخص، به نوعی از ابدیت و کمال در مقابل نقص‌های دنیا اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که او در بین دیگران به عنوان یک الگو و نمونه درخشان می‌درخشد.
هوش مصنوعی: زمانی که گل از خاک باغ‌ها سر بیرون می‌آورد و می‌شکفد، در نهایت به زمین بازمی‌گردد و در خاک پنهان می‌شود.
هوش مصنوعی: زمانی که درختان از باران شکوفه‌ها و جوانه‌ها می‌زنند، گل نرگس در باغ تازه، به خاطر کمبود آب پژمرده و بی‌جان می‌ماند.
هوش مصنوعی: امروز در سرزمین خود، با زیبایی و لذتی که از شراب به دست می‌آید، آن گوهر درخشانی را روشن کن که به پاکی روح کمک می‌کند.
هوش مصنوعی: قد بلند او مانند درخت نارون است و رنگ عجیبش مشابه رنگ انار می‌باشد.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که هرچند یک ستاره ممکن است از نظر ظاهری یا از نظر وجود، بیگانه و دور باشد، اما در عین حال، بدون زیبایی و درخشش خاصی که مانند عقیق است، نخواهد بود. به عبارتی، زیبایی و درخشندگی در هر چیزی، حتی اگر دور باشد، قابل توجه است.
هوش مصنوعی: چهره‌اش از آفتاب درخشان‌تر است و فرم بدنی‌اش از شاخه‌های خیزران نرم‌تر و منعطف‌تر است.
هوش مصنوعی: در گوش او گوشواره‌ای از گوهر آسمانی آویزان است و بر سرش الطافی از مشک سیاه قرار دارد.
هوش مصنوعی: شنگرف به عنوان یک نشانه واضح و مشخص شناخته می‌شود، اما در عین حال باعث می‌شود که زنگاری از کثافت‌ها و آلودگی‌ها نمایان شود.
هوش مصنوعی: وقتی که دل بزرگ و نیکوکار روشنایی خود را نشان می‌دهد، مانند آن است که اراده و هدف بلند انسانی حقیقی در آن آشکار می‌شود.
هوش مصنوعی: زمانی که سایه‌ام بر روی زمین بیفتد، به مانند یک پشه طلایی به سمت آسمان پرواز می‌کند.
هوش مصنوعی: نقص و کمبود چگونه می‌تواند به ویژگی‌های طبیعی برسد، در حالی که خود آن ویژگی‌ها تحت فرمان خداوند هستند و او بر تمام آنها نظارت دارد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هان! صائم نوالهٔ این سفله میزبان
زین بی نمک ابا منه انگشت در دهان
لب تر مکن به آب، که طلقست در قدح
دست از کباب دار، که زهرست توامان
با کام خشک و با جگر تفته درگذر
[...]
گفتم نشان ده از دهن ای ترک دلستان
گفتا ز نیست ، نیست نشان اندرین جهان
گفتم که ساعتی ببر من فرونشین
گفتا که باد سرد زمانی فرو نشان
گفتم که باد سرد زیان داردت همی
[...]
بگشاد مهرگان در اقبال بر جهان
فرخنده باد بر ملک شرق مهرگان
سلطان یمین دولت میر ملوک بند
محمود امین ملت شاه جهان ستان
شاهی که پشت صد ملک کامران بدید
[...]
بنگر بدین رباط و بدین صعب کاروان
تا چونکه سال و ماه دوانند هردوان
من مر تو را نمودم اگرچه ندیده بود
با کاروان رباط کسی هر دوان دوان
از رفتن رباط نه نیز از شتاب خود
[...]
گویی که ماه و مشتری از جرم آسمان
تحویل کرده اند بباغ خدایگان
وز ماه و مشتری شده آن خاک پرنگار
نوری عجیب صورت و شکلی بدیع سان
نی نی ، که ماه و مشتری از وی ربوده اند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.