حرف آخر قافیه

شماره ۱: هزاران قبه‌ی عالی ، کشیده سر به ابر اندر - که کردی کمترین قبه سپهر برترین دروا

شماره ۲: خشم تو آبست، اگر در آب موج آتشست - حلم تو خاکست، اگر در خاک کوه آهنست

شماره ۳: آن نه زلفست آنکه او برعارض رخشان نهار - صورت ظلمست کو بر عدل نوشیروان نهاد

شماره ۴: بویی که از بهار نسیم صبا برد - گویی همی ز طره دلار ما برد

شماره ۵: گله ها دارم و نگویم از آنک - عشق را مهر بر دهن باشد

شماره ۶: روز رزم او چو رایتهای او صف بر کشند - اختران از بیم سر در نیلگون چادر کشند

شماره ۷: ای عارض تو چون گل و زلف تو چو سنبل - من شیفته و فتنه آن سنبل و آن گل

شماره ۸: با جام باده در وطن امروز بر فروز - آن گوهری که هست مدد در صفای جان

شماره ۹: کند گر تموج هیولای اولی - تلاطم نماید مزاج از طبایع

شماره ۱۰: بسکه بخشد کف تو دروگهر - بحر شرمنده گشته و فاوا

شماره ۱۱: اندر زمانه جود تو تنگی رها نکرد - بیمست ازین سخن دهن و چشم تنگ را

شماره ۱۲: گرفت آب کاشه ز سرمای سخت - چو زرین ورق گشت برگ درخت

شماره ۱۳: گر نیستی درون دلم آتش فراق - کم هر زمان بسوزد از و استخوان و پوست

شماره ۱۴: به عمان قدرت فلک چون حباب - ز دریای جاهت جهان بیله ایست

شماره ۱۵: به بزم وصال تو هر جرعه‌ای - که دولت به نایم فرو می‌کند

شماره ۱۶: جهان چو چشم نگاران خرگهی گردد - که از خمار شبانه نشاط خواب کنند

شماره ۱۷: مردم چشمم چو مرکز پلک چون برهون شود - مرکز و برهون ز عشقت هر شبی گلگون شود

شماره ۱۸: ندانم چه بردی برین بازی نرد؟ - که برد ترا هر دو گیتیست بورک

شماره ۱۹: هرگز نبود خار بشوری چو نمک - وز کاه چگونه می بسازند کسک؟

شماره ۲۰: سیرم از خوان سیه‌کاسه گردون، هرچند - قرص مهر و مهم آرایش خوان می‌بینم

شماره ۲۱: سیمرغ وقت بود، ولیکن ز پنچ مرغ - ترکیب داده بودش جبار ذوالمنن

شماره ۲۲: ازین سپس تو ببینی دوان دوان در دشت - بکفش و موزه در افگنده صد هزار سیان

شماره ۲۳: هنگام آنکه گل دمد از خاک بوستان - رفت آن گل شکفته و در خاک شد نهان

شماره ۲۴: گویی که هست مردم چشمم چو آبخو - یا خود چو ماهی است که دارد در آب خو

شماره ۲۵: همیشه بود نعمتت را خورنده - ز آزاد و بنده، چه خرد و چه رنده

شماره ۲۶: این سر و تاج غزان و آن کت مهراج هند - این کله خان چین وآن کمر قیصری

شماره ۲۷: غم تو خجسته بادا، که غمی‌ست جاودانی - ندهم چنین غمی را به هزار شادمانی

شماره ۲۸: چند پویی به گرد عالم چند؟ - چند کوبی طریق پویایی؟