|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از آرزو و دلتنگی خود برای معشوق سخن می‌گوید. او احساس می‌کند که به دلیل زیبایی و جذابیت معشوق، راهی به سوی او ندارد. همچنین، به زیبایی‌های ظاهری معشوق از جمله لب و خال و خط و خم موی او اشاره می‌کند و از آنها به عنوان نشانه‌های زیبایی یاد می‌کند. در کل، این اشعار بیانگر عشق و longing (آرزو و دلتنگی) شاعر نسبت به معشوقش است.
هوش مصنوعی: از شدت عشق و زیبایی تو، من بیچاره راهی به سوی تو ندارم.
هوش مصنوعی: از بهشت و مکان‌های خوشایند هیچ نشانی از ما نپرس، زیرا اینک زیبایی‌های تو مانند لب‌ها، خال، خط و فرهای موی تو خود نشان‌دهنده همه چیز است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
این چرخ دغاپیشه دست خوش خوی تو
در ششدره‌ی حیرت، خورشید ز روی تو
از حسن گه جان‌ها، ما را چه نشان پرسی
اینک خط و خال او، اینک خم موی تو
ز اندیشه‌ی جان و دل در کوکبه‌ی حسنت
[...]
ز انبوهیِ جان و دل در کوکبهٔ عشقت
آهِ من مسکین را ره نیست بسوی تو
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.