|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عظمت و بی‌نهایتی خداوند اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که عزت و عظمت خداوند در هیچ مکان و زمانی نمی‌گنجد و حتی کوچک‌ترین ذره‌ای از وجود او نیز نمی‌تواند در قالب‌های محدود جایی بگیرد. خواسته‌ها و اشتیاق‌های درونی شاعر نیز فراتر از آن است که به زبان بیاید و به بیان درآید. اینجا، مفهوم فراق و ناامیدی از بیان عشق و جذبه الهی به خوبی قلمداد شده است.
هوش مصنوعی: به خدایی که شکوه و عظمت او در مکان‌های قدیمی نمی‌گنجد.
هوش مصنوعی: هیچ ذره‌ای از عدم نمی‌تواند بدون اجازه او در فضای کاف قرار گیرد و در حقیقت، در آن جا نمی‌تواند جا بگیرد.
هوش مصنوعی: هر آنچه که در دل و وجود من به عنوان آرزو و عشق نهفته است، قادر نیست در کلمات و سخنانم به طور کامل بیان شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بخدائی که رخت عزت او
در سرای کهن نمی گنجد
وز عدم ذره بی اجازت او
در خم کاف کن نمی گنجد
کانچه اندر ضمیر شوق منست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.