|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن شاعر به انتقاد از وضعیت اجتماعی و اخلاقی جامعه می‌پردازد. او خواجگان و کسانی را که در این شهر به مقام و رهبری رسیده‌اند، مورد تمسخر قرار می‌دهد و آنها را افرادی مدعی و فخر فروش می‌داند که صرفاً خود را می‌ستایند. او به فساد و ناهنجاری‌های موجود اشاره کرده و می‌گوید که همه در پی منفعت شخصی هستند و کمتر به مسائل اجتماعی و انسانی اهمیت می‌دهند. شاعر در آخر به وضعیت خود نیز اشاره می‌کند و می‌گوید که او نیز مانند دیگران در این شرایط گرفتار شده و در جستجوی حقیقت و فلاح است.
هوش مصنوعی: به خدایی که عظمت و بزرگی‌اش در مکان‌های قدیمی و محدود نمی‌گنجد.
هوش مصنوعی: هیچ ذره‌ای از عدم و نیستی بدون اجازه او در کاف (که نشان‌دهنده وسعت و عالم وجود است) جا نمی‌گیرد.
هوش مصنوعی: هر آنچه در دل من از شوق و آرزو وجود دارد، نمی‌تواند به خوبی در کلمات بیان شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بخدائی که رخت عزت او
در سرای کهن نمی گنجد
از عدم ذره بی اجازت او
در خم کاف کن نمی گنجد
کانچه اندر ضمیر شوق من است
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.