|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی چون دوستی، راز و نیاز، و گذر زمان می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که هیچ دوستی واقعی و همراه دائم نمی‌ماند و هیچ چیزی در این دنیا پایدار نیست. او اشاره می‌کند که حتی اگر کسی راستگو باشد، زمان و دنیا همچنان در حال چرخشند و چیزی ثابت نمی‌ماند. در نهایت، نیکویی و شادمانی نیز همیشگی نیستند و غم و محنت نیز همواره همراه انسان نخواهد بود.
هوش مصنوعی: دیگر دوستی با قلب واحد و همدل وجود ندارد و دوستی که رازهای یکدیگر را به اشتراک بگذارد، پیدا نمی‌شود.
هوش مصنوعی: برو و تیرت را به سمت قلب ما بزن، زیرا دیگر هیچ چیز نمی‌تواند ما را متوقف کند.
هوش مصنوعی: اگر کسی سخن راست و درست بگوید، مانند یاری است که مانند طلا بر زبانش می‌ماند.
هوش مصنوعی: هرچند که در این دنیا، آرامش چندانی وجود ندارد و دیگر عمل و کرداری از ما باقی نمانده، تنها صدای ماست که باقی مانده است.
هوش مصنوعی: غم و درد نمی‌توانند برای همیشه باقی بمانند، مانند شادی و زیبایی که ماندگار نیستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.