رخسار آن نگارین یارب چه شاهداست
و آن زلف وخال مشکین یارب چه شاهداست
مخمور نرگسش را در بزم نیکوئی
سنبل حریف و نسرین یارب چه شاهداست
ترکانه چشم مستش بگشاده است کفر
وز غارت دل و دین یارب چه شاهداست
وان نکته های چابک الحق چه دلبراست
وان خنده های شیرین یارب چه شاهداست
ورد اثیر از این بسزا نیست پیش نه
«رخسار آن نگارین یارب چه شاهداست»
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی‌های معشوق اشاره می‌کند و از ویژگی‌های ظاهری و جذاب او ستایش می‌کند. او به چهره‌ی زیبا، زلف و خال مشکین معشوق پرداخته و این زیبایی‌ها را نشانه‌ای از عشق و دل‌باختگی خود می‌داند. همچنین از تاثیر چشمان معشوق و خنده‌های او در دل و دینش می‌گوید و به طور کلی، معشوق را به عنوان یک دلبری شگفت‌انگیز توصیف می‌کند. این شعر به طور واضح نشان‌دهنده‌ی عشق و احساسات عمیق شاعر نسبت به معشوق است.
هوش مصنوعی: چهره زیبا و دلبرانه آن معشوقه چقدر زیباست و آن موها و خال سیاه او چقدر جذاب است.
هوش مصنوعی: در مجلس خوشی و شادمانی، زیبایی گل نرگس مستی به همراه دارد و در کنار سنبل و نسرین، چه لذتی فراهم می‌آورد. این زیبایی و خوشی، گواهی بر زیبایی واقعی و لحظات دلپذیر است.
هوش مصنوعی: چشم‌های معشوقه‌ی بی‌خبر و دلربا، حقیقتی را در خود دارند که می‌تواند به نابودی ایمان و عشق انسان منجر شود. وای از گمراهی و خرابی که به همراه دارد!
هوش مصنوعی: این نکات زیبا و دقیق واقعاً دلنشین هستند و آن خنده‌های شیرین واقعاً گواهی بر جذابیت و دلربایی است.
هوش مصنوعی: گل‌های ناز و زیبا هم در برابر زیبایی رخسار آن محبوب دست‌کم‌اند و چه دلیلی دارد که ما از آنها به خاطر زیبایی‌اش ستایش کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.