با آنکه در میان دل آتش همی زنم
چون عود، در میان نفس خوش همی زنم
بر من زمانه همچو قفس گشت جرمم آنک
بلبل نهاد، زخمه دلکش همی زنم
گویم مگر، برون جهم از روزن عدم
پروانه وار، بال در آتش همی زنم
مرکب زتازیانه چو طفلان وآنگهی
لاف از سرای پرده و مفرش همی زنم
کردون مرا بمن بنمودست این دغل
بر اعتماد ناقد اغمش همی زنم
بر پشت پای چشم بیفکنده ام هنوز
زین روز لاف بال منقش همی زنم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزل بیانگر احساسات عمیق و درونی شاعر است. او از دردی درونش سخن می‌گوید و به مانند عودی در آتش می‌سوزد. او همچون بلبل، زخم‌های دلش را فریاد می‌زند و با وجود گناهانی که بر دوش دارد، می‌خواهد از قفس خود آزاد شود. شاعر در تلاش است تا از محدودیت‌های زمانه رهایی یابد و با شجاعت در برابر مشکلات ایستادگی کند. او به ناامیدی خود شک و تردید دارد و احساس می‌کند که در افکار و احساساتش درگیر است. در نهایت، او از تلاش‌هایش برای جلب توجه و از احساساتش می‌گوید و به نقوش زیبای بالش اشاره می‌کند، به دنبال آزادی و آرامش در میان دردها و رنج‌هاست.
هوش مصنوعی: با اینکه در دل خود آتش شعله‌ور دارم مانند عود، اما در میان تنفس خود بوی خوشی منتشر می‌کنم.
هوش مصنوعی: زمانه برای من همچون قفس شده است و من به خاطر این که مانند بلبل در حال ناله و آهنگ دل‌انگیز خود هستم، گرفتار شده‌ام.
هوش مصنوعی: می‌گویم که شاید از روزنه‌ی عدم خارج شوم و مانند پروانه، در آتش بال بزنم.
هوش مصنوعی: با نواختن چوب بر روی مرکب، مانند کودکان رفتار می‌کنم و سپس از پشت پرده و فرش، خود را به نمایش می‌گذارم و لاف می‌زنم.
هوش مصنوعی: این شخص با نیرنگ خود به من نشان داد که چگونه می‌توان به کسی اعتماد کرد، اما من به خوبی می‌دانم که با وجود این اعتماد، باید همیشه مراقب باشم.
هوش مصنوعی: من هنوز بر روی پوسته پای چشمم نشسته‌ام و از این روزها به تنهایی از زیبایی‌ها و هنرها صحبت می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.