گنجور

 
اهلی شیرازی

شیرین دهنی چون قندو لعلی چو نبات

گوی زنخی چو قطره آب حیات

گویند مبین و صبر کن در غم او

صبرم نبود که بشنوم این کلمات

 
sunny dark_mode