اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۴ ایزد که برحمت نظری سوی تو داشت بر خاتم تو قباله ملک نگاشت غافل نشوی که ملک محبوب تو است محبوب بدست دگران کس نگذاشت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که خداوند به خاطر رحمتش تو را مورد توجه قرار داده و سرنوشت و حکومت تو را رقم زده است. به یاد داشته باش که این حکومت و مقام، محبوب توست و کسی دیگری نمی‌تواند آن را از تو بگیرد.
هوش مصنوعی: خداوند که نظر رحمتش به تو بود، بر روی انگشتری‌ات نشان‌نامه سلطنت را نوشت.
هوش مصنوعی: نه فراموش کن که آنکه دوستش داری، در واقع ملکه قلب توست و دیگران نتوانسته‌اند او را در دست خود بگیرند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عقلی که ز لطف دیدهٔ جان پنداشت
بر دل صفت ترا به خوبی بنگاشت
جانی که همی با تو توان عمر گذاشت
عمری که دل از مهر تو بر نتوان داشت
گر بنده دو روز خدمتت را بگذاشت
نه نقش عیادت تو بر آب نگاشت
تقصیر از آن کرد که چشمی که بدان
بیماری چون تویی توان دید نداشت
آن کس که هزار عالم از رنگ نگاشت
رنگ من و تو کجا خرد ای ناداشت
عشق آمد و عقل رفت و منزل بگذاشت
غم رخت فرو نهاد و دل، دل برداشت
وصلی که در اندیشه نیارم پنداشت
نقشی است که آسمان هنوزش ننگاشت
ایزد عَلَم فتح برای تو فراشت
دولت همه صورت مراد تو نگاشت
با دولت،خشم وجنگ در نتوان بست
با ایزد،تیغ و نیزه بر نتوان داشت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.