|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت‌ها، شاعر به تصویر کشیدن غم و تنهایی مجنون اشاره می‌کند که در دشت و بیابان با مشکلاتی چون خار و گرما روبروست. تنها کسی که می‌تواند درک کننده این حال و احوال باشد، کسی است که شتر را در این شرایط می‌راند و زندگی را می‌چرخاند. لیلی به عنوان نماد عشق در زیر سایه گل خفته، نماد آرامش و موردی برای غم مجنون است.
هوش مصنوعی: در زیر سایه گل‌های خواب‌آلود لیلی، حال و هوای مجنون در دشت و درختان چگونه خواهد بود؟
هوش مصنوعی: تنها کسی که از سختی‌های خار و گرمای بیابان خبر دارد، همان کسی است که شتران را در آنجا می‌چراند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به ترتیب آنچه به بد باز پس ماند
طبیعت اعتدال از پیش می‌راند
خداوندا تو می‌دانی که بنده
نیارد هیچ زحمت تا تواند
ولیکن چون به چیزی حاجت افتد
ز گیتی مرجع دیگر نداند
نیابد همتش از نفس رخصت
[...]
یکی را داد بخشش تا رساند
یکی را کرد ممسک تا ستاند
نبی چون هر دو را سمع و بصر خواند
کسی کین دو ندارد کور و کر ماند
حکیمی این حکایت بر زبان راند
دریغ آمد مرا مهمل فرو ماند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.