|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر درد و رنجی است که فرد از تسلط نفس و خواسته‌های جانی خود دارد. شاعر به طولانی بودن مدّت ریاضت و تلاش برای کنترل نفس اشاره می‌کند، اما همچنان این نفس سرکش و بدخوی رام نشده است. او قیاس می‌کند که حتی اگر چوب عود سال‌ها بسوزد، اما چون خامیِ آن از ابتدا بوده، باز هم خام می‌ماند. در واقع، این شعر نشان‌دهندهٔ ناتوانی در تغییر ذات و سرشت است.
هوش مصنوعی: ناله‌ها و فریادهای من به خاطر سرکشی و نافرمانی نفس است که همچنان بی‌تاب و خشن باقی مانده و به حالتی ناخوشایند است.
هوش مصنوعی: پس از شصت سال تلاش و مجاهدت، آنچه در عشق دید، آن بود که تسلیم نشد و همچنان در مسیر عشق به دنبال نشانه‌ای از آرامش نخواهد بود.
هوش مصنوعی: اگر چوب معطر را که از ابتدا خام و ناتنیده است، هزار سال بسوزانیم، باز هم خام و ناپخته خواهد ماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به پیش تو چه زند جان و جان کدام بود
که جان تویی و دگر جمله نقش و نام بود
اگر چه ماه به ده دست روی خود شوید
چه زهره دارد کان چهره را غلام بود
اگر چه عاشقی و عشق بهترین کار است
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.