مگو که یاد تو اهلی نمیکند نفسی
که ذکر خیر تو تا زنده است میگوید
مرنج اگر نرسد جانب تو نامه او
که می نویسد و سیلاب گریه میشوید
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
مگو که یاد تو اهلی نمیکند نفسی
که ذکر خیر تو تا زنده است میگوید
مرنج اگر نرسد جانب تو نامه او
که می نویسد و سیلاب گریه میشوید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق عشق و وابستگی به یاد کسی است. شاعر میگوید که حتی اگر کلمات عشق به طرف او نرسند و نامه‌ای در دلش نوشته نشود، یاد و ذکر آن محبت همیشه زنده است و او همچنان در دل درد و حسرت را احساس می‌کند. او به این نکته اشاره دارد که یاد معشوق اگرچه گاه دور است، ولی همچنان در دل جا دارد و شاعر از دل تنگی‌های ناشی از فراق، رنجیده خاطر نیست.
هوش مصنوعی: نگو که یاد تو آرامشی به من نمی‌دهد؛ زیرا وقتی که به نیکنامی و یاد تو فکر می‌کنم، نفس من همچنان با شوق و عشق از تو سخن میگوید.
هوش مصنوعی: نگران نباش اگر نامه‌ای از او به تو نمی‌رسد، زیرا او به اندازه‌ای غمگین است که با اشک‌هایش کلمات را می‌نویسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
درخت و برگ برآید ز خاک این گوید
که خواجه هر چه بکاری تو را همان روید
تو را اگر نفسی ماند جز که عشق مکار
که چیست قیمت مردم هر آنچ می‌جوید
بشو دو دست ز خویش و بیا بخوان بنشین
[...]
عجب مدار ز ممدوح اگر کند احسان
بجای مادح خود گرچه نیک و بد گوید
ز بحر جود کند رشحه ای روان که بدان
ز لوح خاطر خود حرف ذم خود شوید
که با تو حرف شهیدان عشق میگوید
که خون شبنم از آفتاب می‌جوید
به اشک روی مرا شسته طفل خودرایی
که هفته هفته رخ خویش را نمی‌شوید
در آن دیار که ماییم بی‌غمی کفر است
[...]
بشیر یافت که آن پیر زن چه میگوید
کدام راه از این اضطراب می‌پوید
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.