گنجور

 
اهلی شیرازی

گر میل تو جان سوزس عشاق نمی بود

جان همه عالم بتو مشتاق نمی بود

بر آینه رویان نظرت گر نفتادی

یکصورت مطبوع در آفاق نمی بود

گر شمع رخت عکس بگردون نفکندی

قندیل مه و مهر درین طاق نمی بود

وصل تو اگر کام دل خلق نمیداد

ناکامی هجر تو بما شاق نمی بود

ایکاج که اهلی ننوشتی سخن تو

تا لاله صفت سوخته اوراق نمی بود