خوشباس که روزی گل امید برآید
روشن شود این ظلمت و خورشید برآید
بی نور نماند شب تاریک کس آخر
گر مه نبود صبر که ناهید برآید
دولت ز در میکده جو زانکه بجامی
درویش بصد حشمت جمشید برآید
گل یک دو سه روزیست بیا ساغر می گیر
سرمست گلی باش که جاوید برآید
از غیر مجو فیض محبت که محال است
وین میوه محال است که از بید برآید
یاران سخن راست همین است که گفتم
در باغ جهان هرچه بکارید برآید
نومید مشو اهلی از ایام که آخر
مقصود شود حاصل و امید برآید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره امید و روشنایی در زندگی است. شاعر به این نکته اشاره میکند که بعد از تاریکی و ظلمت، روزی فرا خواهد رسید که امید و روشنایی ظاهر میشود. او از لذت و خوشبختی ناشی از می و شادی در باغ زندگی صحبت میکند و میگوید که در نهایت، هر چیزی که در زندگی بکارید، ثمرهاش را خواهید دید. در پایان، شاعر همه را به امیدواری و عدم ناامیدی دعوت میکند، زیرا هرگز نباید از آمدن روزهای بهتر ناامید شد.
هوش مصنوعی: خوشحال کننده است که روزی امید مانند گلی شکوفا شود و این تاریکی از بین برود و نور خورشید نمایان شود.
هوش مصنوعی: در شبهای تاریک، هیچکس بدون نور نمیماند. اگر چه روشنی ماه وجود نداشته باشد، ولی صبر کردن باعث میشود تا ستاره ناهید در نهایت بروز کند.
هوش مصنوعی: به دنبال خوشبختی و نعمت از در میخانه برو، زیرا که از جامی که یک درویش مینوشد، میتوان به عظمت جمشید رسید.
هوش مصنوعی: به مدت کوتاهی از زندگی لذت ببر و با گھونی پر از شراب سرخوشی را تجربه کن، چرا که مانند گلی که همیشه زندگی میکند، میتوانی لحظات خوشی را تجربه کنی.
هوش مصنوعی: از دیگران امیدی به دریافت عشق و محبت نداشته باش، زیرا این امکانپذیر نیست و حتی میوهای که از درخت بید به وجود آید، خود محال است.
هوش مصنوعی: دوستان، حقیقت همین است که گفتم: در این دنیای بزرگ، هر چیزی که بکارید، همان را برداشت خواهید کرد.
هوش مصنوعی: ناامید نشو از روزگار، زیرا در پایان، آنچه که هدف توست به دست خواهد آمد و امید تو تحقق خواهد یافت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر دل که ز بیداد تو نومید برآید
چون ذره نظرکرده خورشید برآید
شوریدگیم سایه سودا به سر انداخت
حاصل دهد از خاکم اگر بید برآید
هنگامه طراز دل ما عشق و جنون است
[...]
از مزرع آمال چه امّید برآید
نخلی که در آن ریشه کند، بید برآید
نه جلوهٔ برقی، نه هواداری ابری
بی برگ گیاهم به چه امّید برآید
بی فیض تر از میکدهٔ ماه صیامم
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.