گر با تو نیم دولتم ای شوخ بس است این
کز دور مرا بینی و گویی چه کس است این
گفتی که شبت ناله بسی پست برآید
مارا نفسی نیست مگر هم نفس است این
پروانه تواند به رخ شمع نظر دوخت
ای مردمک دیده نه کار مگس است این
جز مردن و کشتن سخن از عشق نگویم
تا خلق نگویند که صاحب هوس است این
اهلی به دعا باز چه دارد اجل از خود
چون در شب هجران تو فریادرس است این
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق عاشقانه و سردرگمی شاعر است. او از کنترل دل خود خارج می‌شود و این دل آسوده، به زودی به درد و خونریزی مبتلا خواهد شد. زیبایی چهره معشوق او را غمگین و اندوهگین کرده و چهره او را زرد و اشک‌هایش را چون لاله می‌سازد. شاعر سعی دارد خود را از نگاه به محبوب منع کند، زیرا می‌ترسد با دیدن او دلش دچار عذاب شود. او همچنین بیان می‌کند که اگر عشق به محبوب ادامه یابد، او را از دنیای آرامش به جنون خواهد کشاند. در نهایت، او به کشش عاشقانه‌اش نسبت به محبوب اعتراف می‌کند و از پیامدهای این عشق بی‌پروایانه آگاه است.
هوش مصنوعی: اگر با تو هیچ ثروتی نداشته باشم، همین که از دور مرا ببینی و بگویی چه کسی است، برای من کافی است.
هوش مصنوعی: گفتی شب‌ها صدای ناله‌های زیادی به گوش می‌رسد، اما ما هیچ نفسی نداریم جز اینکه با هم هم‌نفس هستیم.
هوش مصنوعی: پروانه می‌تواند بر شمع بنشیند و به شعله آن خیره شود، اما ای مردمک چشم، این کار مگس نیست.
هوش مصنوعی: من فقط درباره عشق صحبت نمی‌کنم، مگر اینکه به مرگ و کشتن اشاره باشد؛ زیرا نمی‌خواهم مردم بگویند که من فقط به دنبال هوس هستم.
هوش مصنوعی: در دل شب جدایی تو، چگونه می‌تواند مرگ خود را به دعا بخشیده باشد، وقتی که تو سرپناه و فریادرس منی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بنشین نفسی کز همه لطف تو بس است این
بستان که ز جانم نفس باز پس است این
در هستی من چند زنی شعله هجران
آخر دل و جان است، نه خاشاک و خس است این
گفتم که گزیدم لب چون قند تو در خواب
[...]
بیمار غمت را نفس بازپس است این
پاس نفسش دار که آخر نفس است این
بی واسطه گفت زبان پرسش او کن
کش واسطه رحمت جاوید بس است این
ای بوالهوس از معرکه عشق و ملامت
[...]
هنگام و دم نزغ، خراب نقس است این
این حالت نزع است، دلم را هوس است این
می آیی و در خرمن ما می زنی آتش
در طعنه میندیش، که خاشاک خس است این
طوطی چو رود سوی شکر تلخ دهانان
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.