گرچه بی بختم و دور از رخ گلفام توام
شکر این بخت چگویم که در ایام توام
مرغ هرگز نپرد سوی من و من همه عمر
چشم در راه خبر گوش به پیغام توام
ساقیا تشنه لم سوز مرا عیب مکن
چکنم سوخته جرعه یی از جان توام
تو ملک خویی و با من سخن از لطف کنی
من خراب از ستم و کشته دشنام توام
نظری کن که گدای نظرم چون اهلی
نه چو کوته نظران در پی انعام توام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این غزل بیانگر حالت مستی و عشق عمیق شاعر است. او از تغییر و نوسان در خود صحبت می‌کند و می‌گوید که هر جا می‌رود از عشق سیه‌چشمان نمی‌تواند جدا شود. او به نصیحت‌های دیگران گوش نمی‌دهد و تنها به جاذبه چشمان معشوقش توجه دارد. شاعر خود را به مجنون تشبیه می‌کند و می‌گوید که چون او، دیوانه‌وار عاشق است، اما همچون مجنون به دنبال شکار نیست. او از وضعیت خود با بی‌تابی و درد صحبت می‌کند و می‌گوید که حتی از ترس مرگ نمی‌تواند از مسیر عشق خود خارج شود، زیرا عشق او او را به زندگی و مرگ متصل می‌کند.
هوش مصنوعی: هرچند که بی‌چشم او و دور از زیبایی‌ات هستم، اما چگونه می‌توانم از این بخت بد بگویید در حالی که در زمان تو زندگی می‌کنم؟
هوش مصنوعی: پرنده هرگز به سوی من نپریده و من در تمام عمرم منتظر خبری از تو هستم و گوش به پیام‌های تو داده‌ام.
هوش مصنوعی: ای ساقی، لطفاً در مورد تشنگی من خرده نگیرید، من در آتش عشق سوخته‌ام و تنها جرعه‌ای از وجود تو می‌خواهم.
هوش مصنوعی: تو شخصی بزرگ و بااخلاق هستی و اگر با من مهربانانه صحبت کنی، من که به خاطر بدی‌ها و آسیب‌هایی که دیده‌ام، در وضعیت بدی به سر می‌برم و افسرده‌ام.
هوش مصنوعی: به من نگاهی بینداز، چونان گدایی که به نظرت می‌رسد، نه مانند افرادی که محدودیت فکر دارند و تنها به دنبال پاداش و مزایای تو هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.