ادیب الممالک
»
دیوان اشعار
»
مقطعات
»
شمارهٔ ۱۱۲ - در صدر فرمان لقب ادیب الممالکی خود از طرف مظفرالدین شاه نوشته
به شکرانه آنکه یزدان پاک
به ما داد سلطانی کشورش
نداریم ازین گنج بیمر دریغ
ز احفاد و اولاد پیغمبرش
پیمبر به ما گوهرین تاج داد
چرا زر نبخشیم بر گوهرش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به شکرگزاری از خداوند اشاره دارد که سلطنت و نعمت‌های خاصی را به مردم عطا کرده است. شاعر بیان می‌کند که باید از این ثروت و گنجینه‌ای که در اختیار دارند، به نیکی بهره ببرند و برای احترام به نسل‌های پیامبر، در پشتیبانی از آنها و ارج نهادن به گوهر و ارزش‌های حقیقی تلاش کنند.
هوش مصنوعی: به خاطر نعمت سلطنتی که خداوند پاک به ما عطا کرده است، شکر گزاریم.
هوش مصنوعی: از این ثروت بزرگ چیزی برای خود نگه نداریم و اجازه دهیم که فرزندان و نسل‌های پیامبر از آن بهره‌مند شوند.
هوش مصنوعی: پیامبر به ما هدیه‌ای ارزشمند بخشید، پس چرا برای ارزش او چیزی ندهیم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ز بیدادگر شاه و ز لشکرش
و زان رسم‌های بد اندر خورش
ربیع ابن عدنان به حمله برش
درآمد یکی تیغ زد بر سرش
ثنا باد بر جان پیغمبرش
محّمد فرستاده و بهترش
چنان زد به تندی به یال و برش
که پنهان شد اندر زمین پیکرش
یکی مرد پیر ایستاده برش
بکف بر یکی خوان سراسر خورش
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.