هوش مصنوعی: این شعر به احساس ناامیدی و گم‌شدگی شاعر اشاره دارد. او از تغییرات و تحولات کائنات نگران است و در جستجوی راهی برای بازگرداندن خود به صوت و شناخت درست است. در انتها از امام هشتم (امام رضا) تقاضای کمک می‌کند و او را به عنوان معصوم و راهنما می‌خواند.
علیرضا ریاحی در ۹ سال و ۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۷ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۴۹ نوشته:
چرا به امام هشتم(ع) «قبله هفتم» می‌گویند؟ مدرس خاتون‌آبادی اصفهانی مؤلف کتاب «جنات الخلود» (تألیف شده در سال 1125 هجری) که از علمای برجسته عصر صفوی به شمار می‌رود، در این باره می‌نویسد: حضرت علی‌بن موسی الرضا(ع) را بدین لحاظ قبله هفتم می‌گویند که مردم در روی زمین به هفت موضع توجه دارند یا هفت موضع از زمین، قبله‌گاه مسلمانان است: 1. مکه معظمه 2. مدینه منوره 3. نجف اشرف 4. کربلای معلی 5. مقابر قریش یعنی قبور کاظمین علیهما السلام 6. سامرا 7. مشهدالرضا(ع). بدین جهت آن بزرگوار را قبله هفتم می‌نامند. برخی از این نکته استفاده می‌کنند و می‌گویند شاید ثواب زیارت امام رضا(ع) با این هفت موضع برابر باشد، زیرا شیعیانی که به امامت امام رضا(ع) قائل هستند، امامتشان کامل است. برای اینکه بعد از آن حضرت فرقه دیگری در تشیع به وجود نیامد. وجه تسمیه دیگری که برای اطلاق قید «قبله هفتم» برای حضرت رضا(ع) بیان می‌شود، این است: روزی امام موسی‌بن جعفر(ع) در برابر فرزندان خود موقع نماز فرمودند: باید فرزندم علی برای اقامه نماز جماعت باشد تا من به او اقتدا کنم. بنابراین، حضرت رضا(ع) امام جماعت شدند و از آنجا، حضرت را به قبله هفتم (یعنی قبله امام هفتم) ملقب می‌کردند. حجت‌الاسلام فاضل بسطامی در کتاب «تحفه الرضویه» در این باره می‌نویسد: احتمالاً امام کاظم(ع) می‌‌خواستند به فرزندان و خویشان بفهمانند که امام بعد از ایشان، «علی‌بن موسی» است.
تضمینی در ۹ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۳۰ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۶:۳۲ نوشته:
سید(!) جان اولا: اثبات شیء نفی ما عدا نمی کند. نفرمود که از خدا کمک نخواه. در ثانی: سیره و منش انبیای حقیقی الهی، بر واسطه قرار دادن مقربان بوده. یا حق
سید در ۹ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۱ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۳۳ نوشته:
آقا / خانم تضمینی مگر من نوشتم نفی ماعدا می کند ؟ آیا من نوشتم ، او گفته از خدا کمک نخواه؟ جلو اسم من یک علامت تعجب برای چیست ؟ نه به آن جان نوشتن ، نه به آن علامت آیا مثالی داری در این گفته : ”سیره و منش انبیای حقیقی الهی، بر واسطه قرار دادن مقربان بوده“. کدام پیامبر ، مقربی را واسطه قرار داده ؟ تا به حال شنیده ای که پیامبر اسلام مثلاً حسین بصری را نزد خدا واسطه قرار داده باشد یا علی بن ابیطالب را ؟ یک سؤال ، آیا شما در حوزه درس خوانده ای؟ از مغلطه ها و از ناهنجاری های سخن شما چنین بر می آید
همیشه بیدار در ۹ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۹ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۳۸ نوشته:
انبیا و اولیای الهی نیز به مانند انسان‌های دیگر، نیاز به توسل پیدا می‌کردند و مواردی نیز از توسلات آنها در روایات، ذکر شده است. به عنوان مثال امام صادق(ع) می‌فرمایند: یک یهودی به خدمت پیامبر آمد ... و خطاب به پیامبر گفت: شما برتر هستید یا حضرت موسی بن عمران که خداوند با او صحبت کرد، بر او تورات را نازل کرد، معجزه عصا را به او داد، دریا را بر او گشود و ... پیامبر در حالی که از بیان مستقیم برتری خود، اکراه داشت، فرمود: همانا حضرت آدم (ع) زمان که آن اشتباه را انجام داد این‌گونه توبه کرد: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمَّا غَفَرْتَ لِی». سپس خداوند او را بخشید. همانا نوح زمانی که سوار بر کشتی بود و ترسید که غرق شوند، فرمود: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمَّا أَنْجَیْتَنِی مِنَ الْغَرَقِ پس خداوند آنها را نجات داد و همانا ابراهیم زمانی که در آتش افتاد فرمود: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمَّا أَنْجَیْتَنِی مِنْهَا، پس خداوند آتش را بر او سرد کرده و او به سلامت از آنجا رهایی یافت. و زمانی که موسی عصا را انداخت ... فرمود: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمَّا أَمَّنْتَنِی خداوند فرمود: نترس ... ». این روایت به صراحت تمام نشان می‌دهد که توسل به معنای رایج در میان انبیای الاهی شایع بوده است.
سید در ۹ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۹ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۱۲ نوشته:
تا دل به ناروای اراجیف بسته ایم بر سفره ی دروغ چومهمان نشسته ایم دیریست در میانه ی گلهای لاله زار جان از صدا و همهمه ی زاغ ، خسته ایم الماس عشق بر سر سندان سوگ وار با پتک وهم و جهل چه رسوا شکسته ایم مابا حدیث رنگ چنین بارور شدیم عمری به شوره زار خرافات رُسته ایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساس ناامیدی و گم‌شدگی شاعر اشاره دارد. او از تغییرات و تحولات کائنات نگران است و در جستجوی راهی برای بازگرداندن خود به صوت و شناخت درست است. در انتها از امام هشتم (امام رضا) تقاضای کمک می‌کند و او را به عنوان معصوم و راهنما می‌خواند.
هوش مصنوعی: از چرخش آسمان و درگیری‌های ستاره‌ها، نتوانستم رشتهٔ امور خود را به درستی حفظ کنم و گم شدم.
هوش مصنوعی: من به زمین افتاده‌ام و نیاز به کمک دارم، ای راهنمای من، ای امام هشتم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
واجب نبود به کس بر، افضال و کرم
واجب باشد هر آینه شکر نعم
تقصیر نکرد خواجه در ناواجب
من در واجب چگونه تقصیر کنم؟
گفتم صنما پیشۀ تو ؟ گفت : ستم
گفتم نگری به غَمگِنان ؟ گفتا : کم
گفتم که به زر بوسه دهی ؟ گفت : دهم
گفتم به جز از بوسه دهی ؟ گفت : نعم
بر لوح عدم لوایح نور قدم
لایح گردید و نه درین سر محرم
حق را مشمر جدا ز عالم زیراک
عالم در حق حقست و حق در عالم
جانی دارم به عشق تو کرده رقم
خواهیش به شادی کش خواهیش به غم
با زور تو ، ای عالم احسان و کرم
بر رای تو موقوف شود شغل عجم
آن کس که کنون جست ز رای تو درم
در قبضۀ تدبیر تو بندد عالم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۱۱ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.