|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زلف و زیبایی محبوبش اشاره می‌کند و از عشق و دلبستگی خود سخن می‌گوید. او می‌پرسد اگر معشوق تمایلی به دزدیدن دل او ندارد، چرا همچنان به اطراف او نگاه می‌کند و به زیبایی‌اش مشغول است. این توصیف به نوعی احساس عشق و longing را منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت زلف معشوق اشاره دارد و از کافر کیش بودن او یاد می‌کند. شاعر به نوعی از معشوق می‌خواهد که اگر تمایلی به دزدیدن دل او ندارد، نباید از زیبایی و جذابیتش دریغ کند. به عبارتی دیگر، او می‌گوید که اگر قرار است دل دیگری را با زیبایی‌اش دزدیده شود، بی‌تردید باید این جذابیت را به نمایش بگذارد.
هوش مصنوعی: چرا باید به دور چهره‌ات مانند دزدی در دل شب نگاه کنم و به خودم بیندیشم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
کوته‌نظران را نبود جز غم خویش
صاحبنظران را غم بیگانه و خویش
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.