گنجور

 
ابوالحسن فراهانی

خوشا دلی که اثیرش کند تمنایی

خوشا سری که توان کرد صرف سودایی

نبرد باد زکوی توام که خاکم کرد

به جستجوی تو هر ذره زو به صحرایی

ز چاک سینه درون دلش توانم دید

ادب نمی‌دهدم رخصت تماشایی

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode